[ маросими дашти шобҳор ]

Ва рӯзи якшанбеи панҷуми шаволи амири масъӯд , разии аллоҳи анҳу , барнишаст ва дар маҳди пел буд , бдшт шобҳор омад бо такаллуфии сахти азим аз пелону ҷнибтон , чунонкии сӣ асб бо сохтҳо буд мурассаъи бҷўоҳру пирӯзау ишму троиФи дигар ,у ғуломии сесад дар зару сими ғарқ , ҳама бо қабоҳои сқлотўну дебои рӯмӣ ,у ҷнибтии панҷоҳ дигар бо сохт зар ;у ҳамаи ғуломони сароеи ҷумла бо тиру камон ва амӯдҳои зару сими пиёда дар пеш бирафтанду спркшони Марвӣу пиёда ӣӣ се ҳазор скзӣу ғзниҷӣу ҳриўаҳу балхӣу сарахсӣ ,у лашкар бисёр ,у аъёну авлиёу арқони малик - ва ман ки бӯи алФзлми бнзораҳ рафта будаму савори истода - амир бар он дукон фармуд то пелу маҳдро бдоштнд ,у хоҷаи Аҳмади ҳасану оризу хоҷаи бўнсри машкони наздик пел буданд , мазолим карду қиссаҳо бхўостнду сухан мтзлмон бишуниданд ва бозгардонеданд . Ва надимонро бихонад амиру шаробу мутрибони хост ва ин аъёнро бшроби бозгрФт ва тибқҳои нўолаҳу санбуса равон шуд то ҳоҷтмндон мехуранду шароб додан гирифтанд ва мутрибон мезаданд ва мехонданду рӯзии ағри мҳҷл пайдо шуду шодӣу тараб дар парвоз омад .

Вақти чоштгоҳи овози кӯсу таблу буқи бхост ки тоаш фарроши ин рӯз ҳаракат мекард сӯии хуросону Ироқ аз роҳи баст . Нахусти ҳоҷиби ҷомаи дори ёрқ тғмш даромад сохта бо кавкаба ӣӣ тамом ва мардумаш бигузашту вай хизмат карду боистод , ва бар асари ваии сарҳанги Маҳмӯдии се заррини камар ва ҳафт симини камар бо созҳои тамом , ва бар асари эшон гавҳари ойини хазинаи дори ин подшоҳ ки мари вайро баркашидау бмҳлии бузурги расонида дар омад ва чанд ҳоҷибу сарҳангони ин подшоҳ бо хайлҳо ; ва хайлҳо май гузашт ва мақдамон меистоданд . Пас тоаш сипоҳи солор дар расед бо кӯсу аломатӣу олатӣу ъдтии тамом ва сад ва панҷоҳ ғулом аз он вай ва сад ғуломи султонӣ ки озод карда буданду бадви супурда . Тоаш базмин омад ва хизмат кард , амир фармуд то брншонднду асби сипоҳи солор Ироқ хостанд ва шароб додандаш ва ҳамчунон мақдамонро ки бо вай номзад буданд . Се ва чаҳор шароби бгшт , амир тоашро гуфт : « ҳушёр бош ки шуғлӣ бузургаст ки бтў мФўз кардему гӯши бмсоли кадхудои дор ки бар асар дар расад дар ҳар чаҳ бмсолҳи пайвандад ,у номаи набиштаи дор то ҷавобҳо расад ки бар ҳасби он кор кунӣ , ва соҳиб буридӣ номзад мешавад аз муътамадон то ӯро тамкинӣ тамом бошад то ҳолҳоро бшрҳтар бозмеи намояд . Ва ин аъёну мақдамонро бар миқдори маҳалу маротиб бибояд дошт ки падарён ва аз он моанд то эшон , чунонкӣ фармӯдаем , турои мутӣъ ва фармонбардор бошанд ва корҳо бар низом равад ,у умедворам ки эзад , ъзи зикра , ҳамаи Ироқ бар дасти шумо кушода кунад . » ва тоаш ва дигарон гуфтанд : « бандагон фармон бурдоранд » ва пиёда шуданду замин бӯса доданд . Амир гуфт : бисмии аллоҳ , бшодӣ ва муборакӣ хиромед , барнишастанд ва бирафтанд бар ҷониби баст . Ва бияёд дар таърихи пас азин бобии сахти мшбъ ончӣ рафт дар солорӣ тоашу кадхудоеи ду амиди бўсҳли ҳмдўӣу тоҳири Караҷӣ ки дар он бисёр суханаст то дониста ояд .

[ мушовара дар боби ҳаракати амир ба Ҳиндӯстон ]

Ва амири бозгашту бкўшк давлат бозомад ва бшроб бинишаст ва ду рӯз дар он буд . Ва рӯзи сим бор дод ва гуфт : « корҳо ончӣ мондааст , бибояд сохт ки сӯии кобул хоҳем рафт то онҷо бар ҷонибӣ ки раъй воҷиб кунад ҳаракат карда ояд »у ҳоҷиби бузурги блготгинро гуфт : фармӯда будем то пелонро баронанду бкобли оранд то арз карда ояд , кадом вақт расанд ? блготгин гуфт : чанд рӯзаст то саворон рафтаанд ва дарин ҳафтаи ҷумлаи пелонро бкобл оварда бошанд . Гуфт : нек омад . Ва бори бигусаст , хоҷаи бузургро бозгрФт бо оризу бўнсри машкону ҳоҷибони блготгину бгтғдӣ , ва холӣ карданд ; амир гуфт : бар кадом ҷониб рӯем ? хоҷа гуфт : худовандро раъй чист ва чаҳ андешӣдааст ? гуфт : бар дилам мегардад шукри ин чандини неъматро ки тозаи гашт беранҷӣ ки расед ва ё фитна ӣӣ ки бпоӣ шуд , ғзўӣ кунем бар ҷониби Ҳиндӯстони даври дасттар то суннати падарон тоза карда бошему мардӣ ҳосил кардау шукрии гзордаҳ ва низ ҳишматӣ бузург уфтад дар Ҳиндӯстон ва бидонанд ки агар падари мо гузашта шуд , эшонро нахоҳем гузошт ки хоби бенанду хушу тан осон бошанд .

Хоҷа гуфт : худованди ин сахти некӯ дидаасту ҷуз ин нишоеду савоб он бошад ки раъй олӣ бинад . Аммо ҷой масъалатӣаст , ва чун сухан дар машварат афканда омад , банда ончӣ донад бигӯеду худованд некӯ башнавад ва ин бандагон ки ҳозиранд низ бишинаванд то савобаст ё на , онгоҳи ончӣ хуштар ояд , мебояд кард . Худованди солорӣ бо ному сохта бҳндўстон фиристод ,у онҷо лашкарӣаст сохтау мардуми моўроءи алнҳр низ омадан гирифтанд ва бо Саидон низ ҷамъ шаванду ғзўӣ некӯ баравад бар эшон имсолу савоби он худовандро бошад . Ва солорӣ дигар рафт бар ҷониби хуросону рай ; то кор қарор гирад бар вай , рӯзгор бояд ,у устувории қадами ин солор дар он диёр бошад ки худованд дар хуросон мақом кунад . Ва алии тагин мори дам кандааст бародар барофтодау вай бе ғўси монда . Ва бо қадари хони сухани ақд ва аҳд гуфта омадаасту расӯлон рафтаанд ва дар мунозираанд ва қарор нагирифтааст , чунонкии номаҳои расӯлон расидааст . Ва агар рояти олии қасд Ҳиндӯстон кунад ин корҳо ҳама форуманд ва бошад ки ба печад . Ва алии тагин бблх наздикасту мардум тамом дорад , ки салҷӯқиён бо ваии яке шудаанд , ва агар қасди Балх ва Тухористон накунад , бошад ки сӯии Хатлону чғонён ва Тирмиз ояду фасодии ангезаду об рехтагӣ бошад .

Бандаро савобтар он май намояд ки худованди ин зимистон бблх равад то бҳшмти ҳозирии ваии расӯлонро бар мурод бозгардонанд бо ақду аҳди устувору кадхудое номзад карда ояд ки аз Балх бар асар тоаш баравад ки то кадхудое нарасад , корҳо ҳама мавқуф бошад , ва корҳои алии тагин рост карда ояд баҷанг ё бслҳ ки бодӣ дар сар вай ниҳоданд бидон вақт ки худованди қасд хуросон карду амири Муҳамади бародар бар ҷой буду амир мард фиристод ки Хатлон бадв дода ояд ва он ҳавас дар дили вай мондааст . Ва низ аз Бағдоди ахбор расидааст ки Халифаи алқодри биллоҳ нолонасту дил аз худ бардошта ва корҳо бқоӣми писараши супурда ; агар хабари вафот ӯ расад , некӯи он намояд ки худованд дар хуросон бошад . Ва бгргон низ расӯлон номзад карда ояд ва бо эшон мавозиъат май бояд ниҳод . Ва беруни ин корҳои дигар пеш уфтаду ҳама фароизаст . Ва чун ин қавоиди устувори гашт ва корҳо қарор гирифт , агар раъии ғзўи даври даст тар уфтад , тавон кард соли дигар бо фароғати дил . Шумо ки ҳозрониди андарин ки гуфтам чаҳ гуед ? ҳамагон гуфтанд : « ончии хоҷа бузург бинад ва донад , мо чун тавонем дид ва донист ,у насиҳату шафқати вай маълумаст худовандро . » амир гуфт :

« раъии дуруст инаст ки хоҷа гуфту ҷуз ин нишоед . Ва ваии моро падараст , барин қарор дода омад , бозгардед ва бисозед ки дарин ҳафта ҳаракат хоҳад буд . » қавми он хилват бозгаштанд бо саноу дуо ки хоҷаро гуфтанд . Ва чунуи дигар дар он рӯзгор набӯд .