Ва қисса ӣӣаст кӯтоҳи гӯна , ҳадиси ин туғрул , аммо нодираст , ночор бигӯям ва пас басари таърихи бозшўм .

Зикри қиссаи ҳозои алғломи туғрули алъздӣ

Ин ғуломӣ буд ки аз миёни ҳазор ғуломи чуну берун наёяд бадӣдору қаду рангу зарофату лбоқт . Ва ӯро аз туркистони хотуни Арсалони фиристода буд баноми амири Маҳмӯд .

Ва ин хотун одат дошт ки ҳар солии амири Маҳмӯдро ғуломии нодиру канизакии дӯшиза хиёра фиристодӣ бар сиблати ҳадя ;у амири вайро дасторҳои қсбу шори борӣку марвориду дебоӣ рӯмӣ фиристодӣ . Амири ин туғрулро бипасандед ва дар ҷумлаи ҳафт ва ҳашт ғулом ки соқён ӯ буданд пас аз Аёзи бдошт . Ва солии ду баромад , як рӯз чунон афтод ки амири ббоғи фирӯзӣ шароб мехӯрд бар гул , ва чандон гули сад барг рехта буданд ки ҳад ва андоза набӯд , ва ин соқёни моҳи рӯйони олами бнўбти дугон дугон меомаданд . Ин туғрул даромад қабои лаъли пӯшида ,у ёри ваии қабоӣ фирӯза дошт ,у бсоқигрӣ машғӯл шуданд ҳар ду моҳрӯӣ . Туғрули шаробии рангини бадасти боистод ,у амири Юсуфро шароби дарёфта буд чашмаш бар вай бимонад ва ошиқ шуд , ва ҳар чанд кушеду хештанро фароҳам кард , чашм аз вай бар натавонист дошт . Ва амири Маҳмӯд дуздида менагиристу шефтагӣу беҳӯшӣ бародараш медид ва тағофулӣ мезад то онкӣ соъатӣ бигузашт , пас гуфт : эй бародар , ту аз падар кӯдак монадӣ ва гуфта буд падари буқати марг , абди аллоҳи дабирро ки « муқарараст ки Маҳмӯди малики ғазнӣн нигаҳ дорад ки асмъили мард он нест . Маҳмӯдро аз пайғом ман бигӯӣ ки марои дили биўсФ машғӯласт , вайро бтўи супурдам ; бояд ки вайро бхўии хеши барорӣ ва чун фарзандони хеши азизи дорӣ . » ва мо то ин ғояти доне ки бростои ту чанд некуӣ фармӯдаем ; ва пиндоштем ки бо адаби баромадае . Ва нестӣ , чунонкии мо пиндоштаем . Дар маҷлиси шароб дар ғуломони мо чаро нигоҳ мекунӣ ? туро хуш ояд ки ҳеҷ кас дар маҷлиси шароб дар ғуломон ту нигарад ?у чашмат аз дербози барин туғрул бимонадааст , ва агар ҳурмати равон падарам набӯдӣ , турои молшии сахти тамоми брсидӣ . Ин як бор афв кардам ва ин ғуломро бтў бахшедам ки моро чуну бисёраст ; ҳӯшёр бош то бори дигари чунин саҳв науфтад , ки бо Маҳмӯди чунин бозӣҳо буна равад . » Юсуфи мутаҳайири гашт ва бар пой хосту замин бӯса дод ва гуфт : тавба кардам , ва низ чунин хато науфтад . Амир гуфт : « биншин » , бинишаст , ва он ҳадис фаро буриду нишоти шароб боло гирифт ,у Юсуфро шароб дарёфт , бозгашт . Амири Маҳмӯди ходимии хосро ки ӯро софӣ мегуфтанд ва чунин ғуломони бадаст ӯ буданд , овоз дод ва гуфт : туғрулро наздик бародарам фирист .

БФрстодндшу Юсуф бисёр шодӣ кард ва бисёр чиз бахшед ходимонро ва бисёр садақа дод . Ва ин ғуломро баркашиду ҳоҷиб ӯ шуд ва азизтар аз фарзандон дошт , ва чун шаби сиёҳи бурузи сипедаш тохтан овараду офтобро кусуфӣ афтод , аз хонадонӣ бо номи зани хост ва дар ақди никоҳу ърси ваии такаллуфҳои бемаҳал намӯд , чунонкии гуруҳе аз хирадмандон писанд надоштанд . Ва ҷазоу мукофоти он меҳтар он омад ки бознамудам . Пас аз гузаштани худовандаш чун дараҷаи гӯна ӣӣ ёфт ва навохтӣ аз султони масъӯд , аммо ммқўт шуд ҳам наздики вай ва ҳам наздики бештар аз мардумону идбор дар ваии печид ва гузашта шуд биҷӯоне рӯзгораш дар нокомӣ ;у оқибати куфрони неъмат ҳаминаст . Эзад , ъзи зикра , мороу ҳамаи мусулмононро дар исмати хеши нигоҳи дороаду тавфиқи аслаҳи дҳод то бшкри неъматҳои вайу бандагони вай ки манъмон бошанд , расида ояд бмнаҳу саъаи раҳмата .

Ва пас аз гузашта шудани амири Юсуф , раҳмаи аллоҳи алайҳ , хидматкорони вай пароганда шуданд . Ва бўсҳли лкшни кадхудояшро кашокашҳо афтоду мусодира ҳо дод ,у марди сахти фозилу бихарад буду хештани дор ,у охираш он омад ки амали баст бадв доданд - ки мард аз баст буд - ва дар он шуғл фармон ёфт . Ва хоҷаи асмъили ранҷҳои бисёр кашиду фаровони гарм ва сард чашиду ҳақи ин хонадон нигоҳ дошту кори фарзандони ин амир дар барграфт ва худро дар абвоб эшон дошт ва афтод ва хост , ва дар рӯзгори амири мўдўд , раҳмаи аллоҳи алайҳ , маърӯфтар гашт ва дар шуғлҳои хоссатар ин подшоҳ шурӯ кард ва кифоятҳо ва амонатҳо намӯд то лоҷарами вҷиаҳи гашт , чунонкии имрӯз дар рӯзгори ҳумоюни султони муаззами абӯи шуҷоъи фаррухи зоди ибни Носири дайни аллоҳи шуғли ваколату зёъи хос ва бисёр кори бадв мФўзаст . Ва муддатии дарози ин шуғлҳо баранд , чунонкии айбии бадв боз нагашт . Ва Омуӣ чун бар вай кор дардед , дам офият гирифт ва пас аз Юсуфи даст аз хизмат махлуқ бикашеду миҳробу намозу қуръону порсое ихтиёр кард ва барин бимонадааст , ва чанд бор хостанд подшоҳони ин хонадон , разии аллоҳи анҳуам , ки ӯ шуғлӣ кунад ва кард як чанде солории ғозёни ғазнӣн , слмҳми аллоҳ , ва дар он сахти зебо буд ,у охир шафиъон ангехт то аз он биҷуст . Ва бчнд дафъат хостанд то бар сўлиҳо баравад , ҳиялат кард то аз вай даргузашт ,у санаи тсъу арбаъӣну арбъмоӣаҳ дар пичидндш то ашрофи авқоф ғазнӣн бастанд ва аз он хостанд то равнақӣ тамом гирад , ва ҳилтҳо кард то ин ҳадис фаро бурид . Ва тамом мардӣ бошад ки чунин тавонад карду гардани ҳирс ва оз битавонад шикаст . Ва ҳар банда ӣӣ ки ҷониби эзад , ъзи зикра , нигоҳ дорад , вай , ҷлти азимата , он бандаро зойеъ намонад ,у бӯи алқосми ҳкимк ки надими амири Юсуф буд , мардии ммтъу бакори омада , ҳам хизмат касе накарду Карим буд , аҳди нгоҳдошт . Ва имрӯзи ин ду тан бар ҷойанд , ӣнҷои бғзнин ва дӯстонанд , чаҳ чораи доштам ки дӯстии ҳамагони баҷои нёўрдмӣ , ки ин аз расми таърих давр нест , ва чун ин қисса биҷой оварадам , инак рафтам басари таърихи султони масъӯд , разии аллоҳи анҳу , пас аз ФрўгрФтни амири Юсуф ва фиристодан ӯ сӯии қалъати сгоўнд .