[ халъати пӯшии Аҳмади инолтгин ]

Хоҷаи бдиўон вазорат омаду Аҳмадро бхўонднд , сахт битарсед аз тбътии дигар ки бадв боз хӯрд ва биёмад ,у хоҷаи вайро бинишонад ва гуфт : донистае ки бо ту ҳисоби чандини сола буд ,у марои доне ки савганд гаронаст ки дар корҳои султонӣ астқсо кунам ва набояд ки турои сӯрати бандад ки аз ту озорӣ дорам ва ё қасдӣ мекунам , то дили бади надорӣ ки онҷо ки як маслиҳати худованд султон бошад , дар он бандагони давлатро ҳеҷ чиз боқӣ намонад аз насиҳату шафқат . Аҳмади замин бӯса дод ва гуфт : бандаро бҳичи ҳоли сӯратҳои чунин маҳол набандад ки на худовандро имрӯз мебинад , ва солҳо бидидааст , салоҳи бандагон дар онаст ки худованд султон мефармоеду худованди хоҷаи бузург савоб бинад . Вазир гуфт : султони имрӯз хилватӣ кард ва дар ҳар бобӣ сухан рафту муҳимтар аз он ҳадиси Ҳиндӯстон ки гуфт : « онҷои мардии дроъаҳ пӯшаст чун қозии Широз , ва аз вай солорӣ наёяд ; солорӣ бояд бо ному ҳишмат ки онҷо равад ва ғзў кунад ва хароҷҳо бастанд , чунонкии қозии тимори амалҳо ва молҳо мекашад , ва он солори буқати худ бғзў мераваду хароҷ ва пел месетанд ва бар тораки ҳиндӯон осӣ мезанад » , ва чун пурсидам ки худованди ҳамаи бандагонро шиносад , крои миФрмоид ? гуфт « дилам бар Аҳмади инолтгин қарор мегирад » ва дар боби ту сахти некӯ раъй дидам худовандро , ва ман низ ончӣ донистам аз шаҳомату бакори омадагии ту бознамудам , ва фармуд маро то туро бихонам ва аз маҷлиси олии дили туро гарм кунаму кор ту бисозам то биравӣ , чаҳ гӯйӣ ? Аҳмади замин бӯса дод ва бар пой хост ва гуфт : ман бандаро забони шукри ин неъмат несту хештанро мустаҳаққи ин дараҷа нашиносаму банда ва фармон бурдорам хидматӣ ки фармӯда ояд , ончӣ ҷаҳдаст , биҷои орм , чунонкӣ муқарар гардад ки аз шафқату насиҳати чизе боқӣ намонад . Хоҷаи вайро дил гарм кард ва некуӣ гуфт ва бозгардонеду Музаффари ҳокими надимро бихонаду ончии рафта буд , бо ваии бозронд ва гуфт : амирро бигӯӣ ки бибояд фармуд то халъати вай рост кунанд зиёдат аз онкии арёрқро ки солори Ҳиндӯстон буд сохтанду бӯи насри машкони маншураши бинависаду бтўқиъ ороста гардад ки чун халъат бапушед , ончӣ воҷибаст аз аҳком биҷой оварда ояд , то базӯдӣ бараваду басар кор расаду буқати бғзўи шитобад . Ва Музаффар бирафт ва пайғом бидод . Амир фармуд то халъати Аҳмад рост карданд : таблу илму кӯсу ончӣ бо он равад ки солоронро диҳанд . Ва рӯзи якшанбеи дувуми шаъбони ин сол амир фармуд то Аҳмади инолтгинро бҷомаҳи хонаи бурданду халъати пўшониднди хлътии сахти фахри ва пеш омад камари зари ҳзоргонии баста ва бо кулоҳи ду шох ва сохташ ҳам ҳзоргонӣ буд ,у расми хизмат биҷой овараду амири бнўохтшу бозгашт , бокароматии некӯ бахона рафту сахти бсзо ҳақаш гузорданад .

[ музокираи вазир бо Аҳмад дар боби Ҳиндӯстон ]

Ва дигари рӯз бадаргоҳ омаду амир бо хоҷаи бузургу хоҷаи бӯи насри соҳиби девони рисолат холӣ карду Аҳмадро бхўонднд ва мисолҳо аз лафз олӣ башнавад ва аз онҷо бторм омаданд ва ин се тан холӣ бинишастанду маншуру мавозиъаи ҷавобҳо набишта ва ҳар ду бтўқиъи мؤкд шуда бо Аҳмади ббрднд ва насахт сўгндномаҳ пеш овараданду вай савганд бихӯрад , чунонкӣ расмасту хати худ бар он набшат ва бар амир арза карданду бадвот дор супурданд .

Ва хоҷаи вайро гуфт : он мардаки широзии биногваши огндаҳ чунон хоҳад ки солорон бар фармон ӯ бошанд , ва бо оҷизӣ чун абди аллоҳи қротгин сарукор дошт , чун ном арёрқ бишунид ва донист ки мардӣ бо дандон омад , биҷуст то онҷои омил ва мушарраф фиристад бӯи алФтҳи домғониро бФрстоду бӯи алФрҷи кирмониро ва ҳам бо арёрқ барнаёмаданд . Ва арёрқро ончӣ афтод аз он афтод ки брأии худ кор меронад , туро ки солорӣ бояд ки бҳкми мавозиъау ҷавоб кор мекунӣ ва албата дар аъмолу амвол сухан нагӯйӣ то бар ту сухан кас нашунаванд аммо шарти солориро бтмомии биҷои оре , чунонкии он мардаки даст бар раг ту наниҳаду туро забун нагирад . Ва бӯи алқосми бӯи алҳкм ки соҳиб бурид ва муътамадаст , ончӣ равад , худ буқати хеш анҳо мекунад ва мисолҳои султонӣ ва девонӣ мерасад . Ва набояд ки шумо ду тани маҷлиси олиро ҳеҷ дардисар оред , ончӣ нбштнӣаст сӯии ман фарох тар мебояд набшат то ҷавобҳои ҷузам мерасад . Ва раъии олии чунон иқтизо мекунад ки чанд танро аз аъёни Дайламон чун бӯи насри тиФўру ҷузи вай бо ту фиристода ояд то аз даргоҳ давртар бошанд ки мардумоне бегонаанд ; ва чанд танро низ ки аз эшон таассуб мебошад бноҳити шан чун бӯи насри бомиёнӣу бародари заъими Балху писар ъам раис ,у танӣ чанд аз гарданкашони ғуломони сарое ки азишон хиёнатҳо рафтааст ва бар эшон падед карда озод хоҳанд кард васлат дод ва чунон намӯд ки хайл тавонад , эшонро бо худ бояд бараду сахти азизу некӯ бояд дошт , аммо албата набояд ки як тан аз эшон бе фармони султон аз об чанд роҳа бугзарад беилму ҷавози ту . Ва чун бғзўии раведи ин қавмро бо хештан бояд бараду неки эҳтиёт бояд кард то миёни лашкари Лоҳур омехтагӣ нашаваду шароб хӯрдану чавгон задан набошад ва бар эшон ҷосусону мушаррафони дорӣ ки ин аз он муҳимотаст ки албата таъхир барнадорад ,у бӯи алқосми бӯи алҳкми дарин боб оятӣаст , сӯй ӯ набишта ояд то даст бо ту яке кунаду ончӣ воҷибаст дарин тамомии он биҷои орад . Ва дар бобаҳоии дигари ончии фармони олӣ буду маншуру ҷавоби мавозиъа омодааст ва инча шунидӣ пӯшида , турои фармон худовандаст ,у пӯшида бояд дошт . Ва чун басар кор раседӣ , ҳолҳои дигар ки тоза мешавад , май бознамоӣад , ҳар касеро ончӣ дарбора вай бошад , то фармонҳо ки расад бар он кор мекунад . Аҳмад инолтгин гуфт : ҳамаи бандаро муқарари гашт ва ҷаҳд карда ояд то халал науфтад . Ва бозгашт .

Хоҷа бар асари вай пайғом фиристод бар забони ҳасани ҳоҷиби худ ки : фармони олӣ чунонаст ки фарзанди ту писарат ӣнҷо монад , ва шак нест ки ту аёлу фарзандони сари пӯшидаро бо хештани барӣ , кори ин писар бисоз то бо мؤдбӣу рақибӣу вакилии бсроӣ ту бошад ки хештанро онҷои фарох тар тавонад дошт , ки худованди нгоҳдошти дил туро нахост ки он писари бсрои ғуломон хос бошад . Ва маро шарм омад ин бо ту гуфтан , ва на аз ту рҳинаҳ май бояд , ва ҳар чанд султони дарин боб фурмоне надодааст , аз шарту расм дар натавон гузашту маро чора набошад аз нгоҳдошти масолеҳи малики андак ва бисёр ва ҳам дар масолеҳи ту ва монандаи ту . Аҳмад ҷавоб дод ки « фармон бурдораму салоҳи ман имрӯзу фардо дар онаст ки хоҷа бузург бинад ва фармоед . »у ҳоҷибро ҳақии некӯи гузорад ва боз гардониду кори писари бўоҷбии бсохт . Ва дигари шуғлҳои солорӣ аз таҷаммулу олату ғулому ҷузи он ҳама рост кард , чунонкии дида буд ва омӯхта ки дар чунин абвоби оятӣ буд .

Чун корҳо бтмомӣ рост кард , дастурии хост то баравад ва дастурӣ ёфт .