Ва рӯзи якшанбеи даҳуми моҳи рамазони санаи хумс ва ъушрину арбъмоӣаҳ сайёҳӣ расед аз хоразму млтФаҳ ӣӣ хирад оварад дар миёни ркўаҳи дӯхта аз он соҳиб бурид онҷои миқдори панҷ сатри ҳўолт бсёҳ карда ки аз вай бозбоид пурсед аҳволро . Сайёҳ гуфт :

Соҳиб бурид мегуяд ки кори ман ки бознмўдн аҳволаст ҷони бозӣ шудааст ,у абди алҷбори писари вазир рӯй пинҳон кард ки бими ҷон буд , меҷӯянд ӯро ва намеёбанд , ки ҷое устувор дорад . Ва ҳрўни ҷабборӣ шудааст ва лашкар месозаду ғулому асб бисёр зиёдат бихаред ,у қасд Марв дорад . Ва касони хоҷаи бузургро ҳама гирифтанд ва мусодира карданд , аммо ҳануз хутба бар ҳол хешаст , ки исён ошкоро накардааст , ва мегуяд ки « абди алҷбор аз соя хеш мебитарсад , ва аз дарози дастӣ хеш бигурехтааст . » ва ман ки соҳиб буридам , биҷои хеш бдоштаҳанду хизмат эшон мекунам ва ҳар чаҳ боз менивисам бмрод эшонаст , то дониста ояд . Ва боитгини ҳоҷибу оитгини шаробдору қлбоқу ҳиндӯону бештари мақдамони Маҳмӯдии инро сахт кораанд , аммо бадаст эшон чист ? ки бо хайлҳо брнёинд . Ва тадбир бояд сохт , агар ин вилоят бакораст ки ҳар рӯзи шараш зиёдатаст . То дониста ояд . Ва ассалом .

Амири масъӯд чун барин ҳоли воқифи гашт , машғӯл дил шуд ва холӣ кард бо бўнсри машкон ва бисёр сухан рафт ва бар он қарор доданд ки сайёҳро бозгардонеда ояду бмқдмони нома набишта шавад то ҳрўнро насиҳат кунанду фурӯди оранд то фасодӣ на пайвандад то чндонкаҳи рояти олӣ бхросон расад , тадбири ин шуғл сохта шавад . Ва қарор доданд то амири азиматро бар онкии сӯии баст ҳаракат карда ояд то аз онҷои баҳрот рафта шавад , дуруст кард , ва нома фармуд бхўоҷаҳи Аҳмади абди алсмди дарин маъонӣ то ваии дарин муҳим чаҳ бинаду ончӣ воҷиб аст бисозад ва аз хештани бинависад ,у бўнср холӣ бинишасту млтФаҳҳо бхўорзм набишта омад сахти хираду амири ҳама тўқиъ кард ;у сайёҳро слтӣ бузург дода омад ва бирафт сӯии хоразм . Ва сӯии вазир ончӣ боист дар ин абвоб набишта шуд . Ва бобӣ хоҳад буд аҳволи хоразмро муфрад , азин тамомтар , ӣнҷои ҳолҳо бшрҳи нмикнм .

Ва нимаи ин моҳи нома ҳо расед аз лҳўр ки Аҳмади инолтгин бо бисёр мардум онҷо омаду қозии Широзу ҷумлаи муслеҳон дар қалъаи мндккўри рафтанду пайваста ҷангаст ва навоҳӣ мекунанду пайваста фасодаст . Амири сахти андеша манд шуд ки дили машғӯл буд аз се ҷониби бсбби тркмонони ироқӣу хоразму лҳўри бад-ӣни сабаб ки шарҳ кардам .

Ва аз ншобўр низ нома ҳо расед ки Тӯсёну боўрдён чун сӯрӣ ғоибаст , қасд хоҳанд кард ,у Аҳмади алии нўштгин ки аз Кирмони гурехтаи онҷо омадааст бо он мардум ки бо вай аст месозад ҷанги эшонро . Амир , разии аллоҳи анҳу , сӯриро фармуд ки базӯдии сӯии ншобўр бояд рафт . Гуфт : фармон бурдорам . Ва рӯзи нӯздаҳум ин моҳи виро хлътӣ доданд сахти фахриу некӯ .

Ва рӯзи се шанбе ид карданду амир , разии аллоҳи анҳу , фармуд то такаллуфӣ азим карданд , ва пас аз он хон ниҳода буданд , авлиёу ҳашаму лашкарро фармуд то бар хон шароб доданд ва мисатон бозгаштанд . Ва амир бо надимони нишот шароб кард ва нанамуд баси тарабӣ ки дилаши сахти машғӯл буд бчнди гӯнаи манзалат . Ва млтФаҳ ҳо расед аз лҳўри сахти муҳим ки Аҳмади инолтгини қалъаи бстдӣ , аммо хабар шуд ки тлки ҳиндӯи лашкарии қавии бсохт аз ҳар дастӣ ва рӯй бойен ҷониб дорад , ин мхзўлро дил бишикаст ва ду гуруҳе афтод миёни лашкар ӯ . Амири ҳам дар шароб хӯрдан ин млтФаҳҳоро ки бихонад , нома фармуд бтлки ҳиндӯ ва ин млтФаҳ ҳо фармуд то дар дарҷ он ниҳоданд ва мисол дод то базӯдии қасд Аҳмад карда ояд ,у номаро амир тўқиъ карду бхти хеши фаслии зери номаи набшати сахти қавӣ , чунонкӣ ӯ нбштии маликона ;у мухотабаи тлки дарин вақт аз девони мо « алмътмд » буду бтъҷили ин номаро бФрстоднд .

Ва рӯзи панҷшанбеи ҳаждаҳами шавол аз гардиз нома расед ки сипоҳи солори ғозиро ки онҷо боздошта буданд вафот ёфт . Ва чунон шунӯдам ки виро бар қалъат медоштанд сахти некӯу бандии сабк , касе пӯшидаи наздики кўтўоли он қалъа омад ва гуфт « ғозии ҳилтии сохту кордии қавии наздики вай бардаанд ва симиҷӣ мекунад бшбу хоки он дар зери шодравон ки ҳаст паҳн мекунад то биҷой наёранду ваии симиҷро пӯшида дорад буруз » то бшби кўтўоли мғоФсаҳи наздик вай рафту хоку корд ва симиҷ бидиду виро маломат кард ки ин чаро кардӣ ? дар ҳақи ту аз некӯ дошт чизе боқӣ нест . Ҷавоб дод ки « ӯро гуноҳӣ набӯду худованди султонро ҳосидон бар он доштанд то дил бар вай гарон кард , ва умед ёфта буд ки назари олии вайро дарёбад , чун дрнёФт ,у ҳабс дароз кашид , чораи сохт , чунонкии маҳбӯсону дармондагони созанд ; агар халос ёфтӣ , хештанро пеши худованди афкандӣ , ночор раҳмат кардӣ . » кўтўоли вайро аз он хонаи бахонаи дигари бараду эҳтиёт зиёдат кард ва фармуд то он симиҷи бахшату гул устувор карданду ҳоли бознамуд , ҷавоб бозрасед ки ғозӣ бигноаҳасту назари подшоҳонаи вайро дарёбад , чун вақт бошад , дили вайро гарм бояд гардонид ва бояд ки вайро некӯ дошта ояд . Ғозии бад-ӣни суханон шод шуду дарёфтӣ ӯро назари амир , аммо қзоءи марг ки аз он чора нест одамиро фароз расед ва гузашта шуд , раҳмаи аллоҳи алайҳу неки солорӣ буд .