Ва рӯзи панҷшанбеи бисту панҷуми шавол аз ншобўри мубашширони расиданд бо номаҳо аз он Аҳмади алии нўштгину шаҳна ки : « миёни ншобўрёну Тӯсён таассуб бӯдааст аз қадими алдҳри боз ва чун сӯрии қасд ҳазрат кард ва бирафт , он мхозили фурсатии ҷустанд ва бисёр мардум муфсид биёмаданд то ншобўрро ғорат кунанд ва аз иттифоқи Аҳмади алии нўштгин аз Кирмон ба роҳи тун ба ҳазимати онҷои омада буд ва аз хиҷолати онҷо мақом кардау сӯй ӯ номаи рафта то ба даргоҳ бозояд . Пеш то бирафт , ин мхозил ба ншобўр омаданду Аҳмади мардӣ буд муборизу солорӣ ҳо карда ва дар саворӣу чавгону тбтоби ягонаи рӯзгор буд , пас бсохтпазира шудан [ро ] Тӯсён аз роҳи бжхрўу пшнқон ва холнҷўӣ даромаданд , бисёр мардум , бештари пиёда ва бенизом ки солорашони мақдамӣ будӣ то равадӣ аз мудаббирони бақоёии абди алрзоқён , ва бо бонгу шағаб ва хурӯш меомаданд давону пӯён , рости чунонкии гӯйии корўои Ни саройҳои ншобўри ҳама дар кушодаасту шаҳр бемонеъу мнозъ то говони Тӯси хештанро бар кор кунанд ва бор кунанд ва бозгарданд . Аҳмади алии нўштгини он шермард чун барин воқиф шуд ва эшонро дид таъбияи гусаста , қавми хештанро гуфт :
Бидидам , инҳо ба пои хеш ба гӯристон омадаанд . Мисолҳои маро нигоҳ доред ва шитоб макунед .
Гуфтанд : фармони амири рост ва мо фармон бардорем . Ва мардуми оммау ғавғоро ки афзӯн аз бист ҳазор буд бо силаҳу чӯбу санг , гуфт : то аз ҷойҳои хеш зинҳор ки мҷнбиду маро ба наъра ёрӣ диҳед , ки агар аз шумо фавҷӣ бебасират пеш равад , Тӯсён даст ёбанду дили ншобўрёни бишиканад , агар танӣ чанд аз оммаи мо шикаста шавад . Гуфтанд : чунин кунем . Ва бар ҷои ббўднд ва наъра бароварданд , гуфтӣ рӯз растхезаст .
Аҳмади савории сесадро пӯшида дар камӣни бдошт дар девори бастҳо ва эшонро гуфт : сохта ва ҳушёр мебошеду гӯш ба ман доред ки чун Тӯсёни танг дар расанд , ман пазира хоҳам шуд ва як замони дасти овезии бикрад , пас пушт дод ва ба ҳазимати баргашт то мудаббирони ҳарис тар даройанд ва пиндоранд ки ман ба ҳазимат бирафтам ва ман эшонро хуш хуш меоварам то аз шумо бигузаранд , чун бигузаштанд баргардаму пои Афшорам ; чун ҷанг сахт шавад ва шумо буқу таблу наъраи Найшобӯрёни бишанвед , камӣнҳо бргшоииду нусрат аз эзади ъз зикра бошад , ки чунон донам бад-ӣни тадбири рост ки кардам , моро зафар бошад . Гуфтанд : чунин кунем . Ва Аҳмад аз камӣни гоҳи бозгашт ва давр бозомад то он саҳро ки гузораи майдони абд алрзоқасту пиёдау савори хеш таъбия кард майманау майсарау қалбу ҷиноҳҳоу соқиаҳ ,у савории панҷоҳ неки асба бар муқаддама , ва талиъа фиристоду овози такбир ва қуръон хонон баромад , ва дар шаҳри ҳзоҳзии азим буд . Тӯсёни наздики намози пешини дррсиднди сахт бисёр мардум чун мӯру малах . Ва аз ҷумлаи эшон савории сесад аз ҳар дастӣу пиёдае панҷ шаш ҳазор бо силаҳи бгшт ва башитоб даромаду дигари боистоднд . Аҳмади оҳиста пеш рафт бо савории чаҳорсаду пиёдае ду ҳазор ва аз онҷо ки камӣни сохта буд бигузашт , ёфт муқаддамаи хешро бо талиъаи эшон ҷангии қавии пеши гирифта , пас ҳар ду лашкар ҷанг пайвастанд ҷангии саъбу кории ришориш ва як замони бдошт ва чанд тан аз ҳар ду ҷониб кушта шуданду маҷрӯҳро андоза набӯду Тӯсёнро мадад меомад .
Аҳмад мисол дод пиёдагони хешро - ва бо эшон ниҳода буд - то тан бозпас доданду хуш хуш мебозгаштанд . Ва Тӯсён чун бар он ҷумлаи диданд , далертар дарме омаданду Аҳмад ҷанг мекард ва бозпас мерафт то донист ки аз камӣн гоҳ бигузашт даврӣ , пас саботӣ кард қавитар . Пас саворони осӯдау пиёдагон ки аистонидаҳ буд дар соқа бадв пайвастанду ҷанги сахт тар шуд , фармуд то ба якбори буқҳоу таблҳо бзднду мардуми ому ғавғо ба як бори хурӯшии бкрднд , чунонкӣ гуфтӣ замин бадаред ,у саворони осӯда аз камӣн ҳо баромаданду буқи бзднду бонги дору гири баромаду Тӯсёнро аз пеш ва пас гирифтанду низоми бигусасту дарҳами афтоданду мутаҳайири гаштанд ва ҳазимат шуданду хештанро бар дигарон заданд ки меомаданд ва беш каси мари касро наистод ,у ншобўрён бо дилҳои қавӣ дар дам эшон нишастанд ва аз эшон чандон бикуштанд ки онрои ҳад ва андоза набӯд , ки аз саъбии ҳазимату бими ншобўрён ки аз ҷони худ бтрсидндӣ , дар он рузону боғ ҳо афганданд хештанро силаҳҳо биндохтаҳ . Ва ншобўрён ба руз ва боғ мешуданду мардонро риш мегирифтанд ва берун мекашиданд ва сарашон мебуриданд , чунонкӣ бидиданд ки панҷ ва шаш зан дар боғҳои поёни бист ваанд мардро аз Тӯсён пеш карда буданд ва силӣ мезаданд . Ва Аҳмади алии нўштгин бо саворони хиёратар бар асари он мхозил то холнҷўии се фарсанг шаҳр бирафт ва бисёр аз эшон бикуштанд ва бисёр бигирифтанд ва аз онҷои Музаффару Мансур бо ғанимату сутуру силаҳ бисёр намози шомро ба шаҳр бозомаданд . Ва дигар рӯз фармуд то дорҳо бзднд ва бисёр аз Тӯсёнро онҷо кашиданд ва сарҳои дигари куштагон гирд карданд ва ба поён дорҳо биниҳоданд . Ва гуруҳеро ки мустазъаф буданд раҳо карданд . Ва ҳишматӣ бузург афтод ки беш Тӯсёни сӯии ншобўрён нёрстнд нагирист . »у амир , разии аллоҳи анҳу , бад-ӣни ҳадис ки Аҳмад кард аз ваии хушнӯди гашту бад-ӣни сабаби зишти номии ҳазимати Кирмон аз ваии биФтод .