Рӯзи шанбеи шонздаҳуми шаъбони амир , разии аллоҳи анҳу , бшкор пурҳ рафт . Ва пеши бики ҳафтаи касон рафта буданд фароз овардани ҳашарро аз баҳри нахҷӣр рондан , ва ронда буданд ва бисёр нахҷӣри омада ;у шикории сахт некӯ бирафт . Ва амири ббоғ Маҳмӯдӣ бозомад ду рӯзи монда аз шаъбон ,у соҳиби девони хуросони бўолФзли сӯрии мътз аз ншобўр дар расед ва пеш омад бхдмт ва ҳазор динори ншобўрӣ нисор карду ақдии гавҳари сахти гиронмояи пеши амири ниҳод . Ва амир аз боғи Маҳмӯдии бкўшки куҳан падар бозомад бшҳри рӯзи шанбе .

Нахусти рӯзи моҳи рамазон рӯза гирифтанд .

Ва сеюм моҳи рамазони ҳадяҳо ки соҳиби девони хуросони сохта буд пеш овараданд панҷсад ҳамл , ҳадяҳо ки ҳснкро дида будам ки бар он ҷумла оварад амири Маҳмӯдро он сол каз ҳаҷ бозомад вази ншобўр бблх расед . Ва чандон ҷомау троиФу зарринау симинау ғулому канизаку машку кофуру уннобу марвориду мҳФўрӣу қолӣу кешу аснофи неъмат буд дарин ҳадяи сӯрӣ ки амиру ҳамаи ҳозирон бтъҷб бимонаданд , ки аз ҳамаи шаҳрҳои хуросону Бағдоду райу ҷиболу гиреҳгону табаристони нодиртар чизҳо бадаст оварда буд , ва хӯрданӣҳо ва шаробҳо дархури ин . Ва ончии зари нақд буд дар кӣсаҳои ҳарири сурху сабз ,у сим дар кӣсаҳои зарди дидорӣ . Ва зи бўмнсўри муставфии шунӯдам , ва ӯ он сқаҳу амин буд ки мӯӣ дар кор ӯ натавонистӣ хазиду нафасии бузург ва рое равшан дошт , гуфт : амир фармуд то дар ниҳони ҳадяҳоро қимат карданд , чаҳор бори ҳазор ҳазор дирам омад . Амири маро ки бўмнсўрм гуфт : « нек чокарӣаст ин сӯрӣ , агар моро чунин ду се чокари дигар будӣ , бисёр фоида ҳосил шудӣ . » гуфтам : « ҳамчунонаст » , ва Зуҳра надоштам ки гуфтамӣ « аз раоёии хуросон бояд пурсед ки бадишон чанд ранҷ расонида бошад бшриФу вазеъ то чунин ҳадяи сохта омадааст ,у фардои рӯз пайдо ояд ки оқибати ин кор чигуна шавад . »

Ва рост ҳамчунон буд ки бўмнсўр гуфт , ки сӯрии мардии мутаҳаввиру золим буд , чун даст ӯро кушода карданд бар хуросон , аъёну руасоро барканд ва молҳои бе андозаи ситаду осеби ситам ӯ бзъФо расед , вази ончии ситад , аз даҳ дирами панҷ султонро дод , ва он аъён мустаъсал шуданду номаҳо нбштнди бмоўроءи алнҳр ва расӯлон фиристоданду боаён таркон биноледанд то эшон ағро карданд тркмононро ,у зуъафо низ боязд , ъзи зикра , ҳол хеш бардоштанд , ва манеҳёнро Зуҳра набӯд ки ҳоли сӯриро баростӣ анҳо кардандӣу амир , разии аллоҳи анҳу , сухани кас бар вай наме шунӯд ва бидон ҳадяҳои боФрот вай менагирист то хуросони бҳқиқт дар сари зулму дроздстӣ вай бишуд . Ва чун он шикаст рӯй дод , сӯрӣ бо мо бғзнин омаду брўзгори малики мўдўдии соҳбдиўонии ҳазрати ғазнӣнро пеш гирифту хост ки ҳамон дорот хуросонӣ бараваду бнрФту дасти вай кӯтоҳ карданд . Ва охири кори ин мард он омад ки бар қалъаи ғазнӣн гузашта шуд , чунонкӣ оварда ояд биҷои хеш . Худоӣ , ъзу ҷл , бар вай раҳмат кунод ки кораш бо ҳокимии адлу раҳим афтодааст , магари сар басар биҷаҳад ки бо ситамкории мардии некӯи садақау намоз буд , ва осорҳои хуши вайро бтўс ҳаст аз онҷмлаҳи онкии Машҳади алии бен Мӯсои алрзоро , алайҳи ассалом , ки бўбкри шҳмрди кадхудои фоиқи алходми хосса ободон карда буд , сӯрӣ дар он зёдтҳоӣ бисёр фармӯда буду минора ӣӣ кард вдиҳии хариди фахри ва бар он вақф кард ;у бншобўри мусаллоро чунон кард ки бҳичи рӯзгор кас накарда буд аз умаро , ва он асар бар ҷойаст , ва дар миёни маҳалати блқобод ва ҳираҳ равадӣаст хираду буқати баҳори онҷои сайл бисёр омадӣу мусулмононро аз он ранҷ бисёр будӣ , мисол дод то бо сангу хишти пухта рехта карданд ва он ранҷ давр шуд ; ва барин ду чиз вақфҳо кард то мдрўс нашавад . Ва брботи Фроўаҳу нисо низ чизҳои бо ном фармуд ва бар ҷойаст . Ва ин ҳама ҳаст , аммо эътиқоди ман ҳама онаст ки бисёр азин баробари ситамӣ ки бар заъифӣ кунанд , нестанд . Ва сахт некӯ гуфтааст шоир , шеър :

Нони ҳамсоягони дуздӣдану бҳмсоигон додан дар шарт несту бас муздӣ набошад .

Ва надонам то ин нўхостгони дарин дунё чаҳ бенанд ки Фрохизнду муштии ҳтом гирд кунанд вази баҳри он хӯн резанд ва мнозът кунанду онгоҳи онро осон фурӯгузоранд ва бо ҳасрат бираванд , эзад , ъзи зикра , бедорӣ каромат кунод бмнаҳу карама .

Ва бӯи алмзФри ҷмҳии бохри рӯзгори сӯрӣ бншобўр рафт бсоҳб буридӣ бФрмони амири масъӯд , разии аллоҳи анҳу -у ҳоли ин фозили дарин таърих чанд ҷой биёмадаасту хоҷаи бузурги Аҳмади абди алсмд ӯро сахти некӯ ва гиромӣ доштӣ - ва мисол дод ӯро пӯшида то анҳо кунад бе муҳобои ончӣ аз сӯрӣ равад ,у микрдӣ ,у сӯрӣ дар хӯн ӯ шуд ,у набиштаҳои ӯ охир асар кард бар дили амир ;у фарохтар сӯии ин вазири нбштӣ . Вақте байтӣ чанд фиристода буд сӯии вазир , онро дидам ва ин ду се байт ки аз он ёди доштами нбштм ,у хоҷа ҳиялат кард то амир ин бишунид , ки сӯии амири набишта буду сухан коргар омад .

Инаст , шеър :

Ва охир он омад ки мухолифон биёмаданд ва хуросон бигирифтанд , чунонкӣ бар асар шарҳ карда ояд .

Ва азин ҳадиси марои ҳикоятии сахти нодиру бофоидаи ёд омадааст воҷиби доштами нбштни он , ки дар ҷаҳон монандаи ин ки сӯрӣ кард бисёр бӯдааст , то хонандагонро фоида ҳосил шавад , ҳар чанд сухан дароз гардад .