Шарҳи аҳволи алии қҳндзӣу гирифторӣ ӯ

Дар он навоҳии мардӣ буд ки ӯро алии қҳндзии хондандӣ ,у муддатӣ дар он вилояти басари барда ва дуздӣҳо ва ғоратҳо кардӣу муфсидӣ чанд , мардумони ҷилд бо ваии ёр шуда ва корвонҳо мезаданд ва дияҳо ғорат мекарданд . Ва ин хабари бомейри расида буд , ҳар шаҳна ки мефиристод , шар ӯ дафъи нмишд . Чун онҷо расед ин алии қҳндзӣ ҷое ки онро қҳндз гуфтандӣу ҳисории қавӣ дар сӯрохӣ бар сар кӯҳӣ дошт бадаст оварда буд ки бҳичи ҳол мумкин набӯд онро баҷанг стдну онҷои боз шуда ва бисёр дузду айёр бо бунаҳо онҷои нишонда . Ва дарин Фтрот ки бхросон афтод бисёр фасод карданд ва роҳ заданд ва мардум киштанду номии гирифта буд , ва чун хабари роят олӣ шунид ки бпрўон расед , дарин сӯрохи хазиду ҷангро бсохт , ки алаф дошт сахт бисёр ва обҳои равону марғзорӣ бар он кӯҳу гузари яке ,у эмин ки бҳичи ҳоли онро баҷанг натавон ситад .

Амир , разии аллоҳи анҳу , бар лаби обии дарин роҳ фурӯд омад ва то ин сӯрохи ним фарсанг буд . Лашкар бисёр алаф гирд кард ва ниёз наомад , ки ҷаҳонии гиёҳ буд , ва андоза нест ҳудӯди гўзгононро ки марғзории хуш ва бисёр хубаст . Ва нўштгини навбатии бҳкми онкии аморати гўзгонон ӯ дошт , он ҷанги бхўост . Ҳар чанд бириш буд ва дар сарой буд , амир иҷобат карду вай бо ғуломии панҷоҳ бириши хеш ки дошт бпои он сӯрох рафт ,у ғуломии панҷсад сарое низ бо ӯ бирафтанду мардуми тФориқ низ мардии се чаҳор ҳазор чаҳ баҷанг ва чаҳ бнзораҳ . Ва нўштгин дар пеш буд , ва ҷанг пайвастанд .

Ва ҳисорёнро бас ранҷӣ набӯду сангии мигрдониднд .

Ва ғуломи устодам , боитгин , низ рафта буд бо сипарӣ биорӣ додан - ва ин боитгин биҷойаст мардии ҷилду корӣу савор , бшўронидни ҳамаи силаҳҳо устод , чунонкӣ анбоз надорад бибозӣ гӯй ;у имрӯзи санаи аҳадӣ ва хумсину арбъмоӣаҳ ки таърихро бад-ӣни ҷои расонидами хизмати худованди султони бузурги абӯи алмзФри иброҳӣм , анори аллоҳи барраона , мекунад хидматии хостар ва он хизмати чавгону силаҳу найзау тир андохтану дигари рёзтҳост ,у охири фару шиквау хушнӯдии устодами вайро дарёфт то чунин пояи бузурги вайро дарёфта омад - ин боитгини хештанро дар пеши нўштгин навбатӣ афганд , нўштгин гуфт :

Куҷо мерӯй ки онҷо санг меояд , ки ҳар сангӣу мардӣ , ва агар бтў блоӣӣ расад , кас аз хоҷаи амиди бӯи наср боз нараҳад . Боитгин гуфт : пиштрки рӯму даст гароӣ кунам , ва бирафт ,у санг равон шуду ваии хештанро нигоҳ медошт , пас овоз дод ки брсўлии миоим , мазанед . Дасти бкшиднд ва вай бирафт то зери сӯрох . Расанӣ фурӯгузоштанду вайро баркашиданд . Ҷое дид ҳавлу мниъ бо хештан гуфт : бдоми афтодам . Ва бурданд ӯро то пеши алии қҳндзӣ ва бар бисёр мардуми гузашти ҳамаи тамоми силаҳ . Алии вайро пурсед , бачаи омадае ?у бӯи насрро агар як рӯзи дидае , маҳол будӣ ки ин мухотираи бкрдӣ , зеро ки ин рой аз рои бӯ наср нест . Ва ин кӯдак ки ту бо ваии омада Эй кист ? гуфт : ин кӯдак ки ҷанги ту бхўостаҳаст амир гўзгононаст ва як ғулом аз ҷумлаи шаш ҳазор ғулом ки султон дорад . Марои сӯии ту пайғом додааст ки « дареғ бошад ки аз чун ту мардии раияту вилоят бар бод шавад , бслҳи пеши ой то турои пеши худованд бараму халъату сарҳангии ситонам . » алӣ гуфт :амонеу дили гармӣ ӣӣ мебояд . Боитгини ангуштарӣ ишм дошт берун кашид ва гуфт : ин ангуштарии худованд султонаст , бомейр нўштгин додааст ва гуфта ки наздик ту фиристад . Он ғарчаро аҷали омада буд , бидон сухан фирефта шуд ва бархест то фурӯд ояд . Қавмаш бадв овехтанд ва аз дағали бтрсониднду фармони набард ва то наздик дар биёмад ва пас пушаймон шуду бозгашту боитгини афсун равон карду аҷали омада буду далерӣ бар хӯнҳо чашм хирадаш бибаст то қарор гирифт бар онкӣ зер ояд . Ва то дарин буд ғуломони султон бе андозаи бпои сӯрох омада буданд ва дар бикшоданду алиро боитгини остини гирифта фурӯ рафт . Ва фурӯд рафтан он буду қалъат гирифтан , ки мардум мо бирафтанд ва қалъат бигирифтанд бад-ӣни ройгонӣ ва ғорат карданду мардуми ҷангӣ ӯ ҳама гирифтор шуд . Ва хабар бомейр расед . Нўштгин гуфт : ин ӯ кардаасту ному ҷоҳаш зиёдат шуд ; ва ин ҳама боитгин карда буд . Бидон вақти сахти ҷавон буд ва чунин донист кард , имрӯз чун подшоҳи бад-ӣни бузургӣ , адоами аллоҳи султона , ӯро баркашиду бхўиштн наздик кард , агар зиёдати иқбол ва навохт ёбад , тавон донист ки чаҳ донад кард .

Ва ҳақ баркашида устодам ки марои ҷой бародараст низ бгзордму шарти таърихи бстдни ин қалъат биҷой оварадам . Амир фармуд ки ин муфсиди малъунро ки чандон фасод карда буд ва хӯнҳо рехтаи бноҳқ , бҳрс боздоштанд бо муфсидони дигар ки ёронаш буданд . Ва рӯзи чаҳоршанбеи ин алиро бо сад ва ҳафтод тан бар дорҳо кашиданд , давр аз мо , ва ин дорҳо ду - равия буд аз дар он сӯрох то онҷо ки расед ва он сӯрох бикунаданду қалъат вайрон карданд то ҳеҷ муфсиди онро паноҳ насозад .