[ марги бӯи насри машкон ]

Ва марои дигари рӯзи навбат буд бдиўони омадам . Устодам ббоғ рафту бӯи алҳсни дилшодро фармуд то онҷо омаду бӯи насри тиФўру танӣ чанд дигар . Ва намози шомро бозомад ки шаби одина буд . Ва дигари рӯз бадаргоҳ омад ва пас аз бор бдиўон шуд ,у рӯзии сахти сард буд , ва дар он сафаи боғи аданоне дар байғӯла бинишаст . Бодӣ ба неру мерафт . Пас пеш амир рафт ва панҷ ва шаш нома арз кард ва бсФаҳ бозомад ва ҷавобҳо бифармуд ва фурӯ шуд ва як соъати лқўаҳу Фолҷ ва сикта афтод вайро ,у рӯзи одина буд , амирро огоҳ карданд , гуфт : набояд ки бӯи наср ҳол меорад то бо ман бсФри наёбад ? бӯи алқосми касӣру бӯи саҳл зўзнӣ гуфтанд : бӯи наср на аз он мардон бошад ки чунин кунад . Амири бӯи алълоро гуфт то онҷо равад ва хабарӣ биорад . Бӯ алъло омаду марди афтода буд . Чизҳо ки нигоҳ мебоист кард , нигоҳ кард ва навмед бирафту амирро гуфт : зиндагонии худованди дарози бод , бӯ наср бирафту бӯи насри дигари талаб бояд кард . Амир овозӣ дод бо дард ва гуфт : чаҳ мигўӣӣ ?

Гуфт инаст ки банда гуфт ва дар як рӯз ва як соъати се иллат саъб афтод ки аз яке аз он бнтўони ҷуст ,у ҷон дар хазона эзадаст , таъолӣ . Агар ҷон бимонад , ним тан аз кори бишавад . Амир гуфт : дареғи бӯи наср ! ва бархест . Ва хоҷагони биболин ӯ омаданд ва бисёр бигиристанд ва ғам хӯрданд , ва ӯро дар маҳмил пел ниҳоданд ва панҷ ва шаш ҳмол бардоштанду бахонаи бози бурданд . Он рӯз монад ва он шаб , дигари рӯз сипарӣ шуд , раҳмаи аллоҳи алайҳ .

Ва гуфтанд ки шароби каду бисёр додандаш бо нбизи он рӯз ки бидон боғ буд меҳмони ноӣб . Аз он ноӣби панҷ ҳазор динори бастади амир . Ва аз ҳаргуна ривоятҳо карданд марг ӯро ,у маро бо он кор нест , эзад , ъзи зикра , тавонад донист , ки ҳама рафтаанд . Пеши ман борӣ онаст ки малик рӯй замин нахоҳам бо табаъати озории бузург то бхўн расад ки пайдост ки чун мард бамурд , ва агар чаҳ бисёр мол ва ҷоҳ дорад бо вай чаҳ ҳамроҳ хоҳад буд . Ва чаҳ буд ки ин меҳтар наёфт аз давлату неъмату ҷоҳу манзалату хираду равшан роеу илм ? ва сӣ соли тамом меҳнат бикашед ки як рӯзи дил хуш надид ,у осору ахбору аҳволаш онаст ки дар мақомот ва дарин таърих биёмад . Ва аммо бҳқиқт бибояд донист ки хатмати алкФоиаҳу албалоғау алъқл ба ; ва ӯ аввалӣ тараст бидонча ҷиҳати бӯи алқосми аскоФии дабир , раҳмаи аллоҳи алайҳ , гуфтаанд , шеър :

Ва чун маро азиз дошту нӯздаҳи сол дар пеш ӯ будам азизтар аз фарзандони вай ва навохтҳо дидаму ному молу ҷоҳ ва ъз ёфтам , воҷиби доштами баъзеро аз маҳосину мъолии вай ки марои муқарари гашти бози намӯдан ва онро тақрир кардан , ва аз даҳ яке натавонистам намӯд , то як ҳақро аз ҳақҳо ки дар гардан манаст бгзорм . Ва чун ман аз хутба фориғ шудам , рӯзгори ин меҳтар бпоён омад ,у боқии таърих чун хоҳад гузашт ки низ номи бӯи наср набишта наёяд дарин таълӣф , қаламро лухтӣ бар вай бигарёнам ва аз назму насри бузургон ки чунин мардум ва чунин мусӣбатро омадааст бози намоям то тшФӣ ӣӣ бошад мароу хонандагонро , пас басари таърих боз шавам , ани шоءи аллоҳи таъолӣ .

фасл

Ва пас аз марги вай ҳаргиз набӯд ки ман аз он суханони бузург бо маънии вай андеша кардам ки гуфтӣ бидон монстӣ ки ман ин абёт ёд кардам ки Музаффари Қойинӣ дабир гуфтааст дар мрсити мтнбӣ , раҳмаи аллоҳи алайҳ , ва он инаст , шеър :

Ва бҳичи вақт набӯдааст ки бар дар сарой ӯ гузаштам ки ин ду байти нхўондм ки бӯи алъбос збӣ гуфт рӯзӣ ки бадари сарой соҳиб бигузашт пас аз марги вай , раҳмаи аллоҳи алайҳ , ва он инаст , шеър :

Ва бӯи нўос , раҳмаи аллоҳи алайҳ , сахт некӯ гуфтааст , шеър :

Ва рӯдакӣ гуфтааст :

Ва мусӣбати ин марди муҳташамро бидон вифқ нашмуранд балки чунон буд ки гуфтаанд :

Акуии алФؤоду улқулубу мзқҳоу ҷарҳи алнФўсу алأкбоду аҳрқҳо ,у ағси алсдўри баҳами асобҳоу ақзии алъиўни алии фазаъи нобаҳоу малаъи алсдўри артёъоу қисми алأлбоби шъоъоу тарки алхдўди маҷрӯҳау алдмўъи мсФўҳаҳу алқўии мҳдўдаҳу алтрқи масдӯда . Мо аъзамаи мФқўдоу акрамаи млҳўдо ?у ании лои Нӯҳи алайҳи Нӯҳи алмноқбу ирсӣаи маъаи алнҷўми алсўоқбу асклаҳи маъаи алмъолӣу алмҳосну аснии алайҳи сноءи алмсоъӣу алмоср . Луи кони ҳулӯли алмниаҳи ммои иФдии болأмўолу алأнсори бали алأсмоъу алأбсор лўҷд ъанд алأҳрори ман фидяи злки алсдри мо тстхлс ба мҳҷтаҳ . Ҳозоу лои мсибаҳи маъаи алоямону лои фаҷеъаи маъаи алқуръон . Ва кафии бктоби аллоҳи мъзёу бъмўми аламути мслё . Ва ани аллоҳ , ъзи зикра , ихФФи сиқли алнўоӣбу иҳдс алслў ъанд алмсоӣби бзкри ҳукми аллоҳи фии Сайиди алмрслину хотами алнабӣин , слии аллоҳи алайҳу алайҳими аҷмъину разии ани злки алъмиди алсдри алкомлу ирзоау ҷаъли алҷнаҳи мأўоаҳу мсўоаҳ ,у ғФри ?лаи занбау хФФи ҳисобау нбҳнои ани нўмаҳи алғоФлин , омини омин ё раби Алъоламин .

Ва амир , разии аллоҳи анҳу , бӯи алқосми касӣру бӯи саҳли зўзниро бФрстод то биншинанду ҳақи таъзиятро бгзорднд , ва эшон биёмаданду ҳама рӯз бинишастанд то шуғл ӯ рост карданд .

Тобуташи бсҳрои бурданд ва бисёр мардум бар вай намоз гузорданад , ва он рӯзи сипоҳи солору ҳоҷиби бузург омада буданд бо бисёр муҳташамон . Ва аз аҷоибу наводир : работӣ буд наздики он ду гӯр ки бӯи насри онро гуфта буд ки кошкӣ сеюм эшон шудӣ , вайро дар он работ гӯр карданду рӯзӣ бист бимонад , пас бғзнин овараданд ва дар работӣ ки блшкрии сохта буд дар боғаш дафн карданд .

Ва ғуломони хуби бакори омада ки бандагон буданд бсрои султони бурданду асбону уштурону астаронро доғ султонӣ ниҳоданд . Ва чанд сар аз он ки бхўостаҳ буданд , изтироб мекард , онгоҳи бад-ӣн осонӣ фурӯгузошт ва бирафт . Ва бӯи Саиди мушарраф бФрмон биёмад то хазонаро насахт кард ончӣ дошт мард , рости он рқъти вайро ки набишта буд бомейр , барад ва хабар ёфту феҳрист он омад ки риштаи тоӣ аз онкии набишта буд зиёдат наёфтанд .

Амир бтъҷб бимонад аз ҳоли ростии ин марди фии алҳиўаҳу алммоту вайро бисёр бстўд ;у ҳаргоҳ ки ҳадис вай рафтӣ , тўҷъ ва тараҳҳум намӯдӣу бӯи алҳсни абди алҷлилро дашном додӣу кофар неъмат хондӣ .

Ва шуғли девони рисолати вайро амир дод дар хилватӣ ки карданд бхўоҷаҳи бӯи саҳли зўзнӣ , чунонкии ман ноӣбу хлиФт вай бошам . Ва дар хилват гуфта буд ки агар бӯи алФзли сахти ҷавони нестӣ , он шуғли буии додемӣ , чаҳ бӯи насри пеш то гузашта шуд , дарин шароб хӯрдан бозпасин бо мо пӯшида гуфт ки ман пер шудаму кори бохр омадааст , агар гузашта шавам , бӯи алФзлро нигоҳ бояд дошт . »у вазир низ суханон некӯ гуфта буд . Ва ман намози дигари наздик вазир рафтам ,у ваии бадаргоҳ буд , шукраш кардам , гуфт « маро шукр макун , шукри устодатро кун ки пеш аз марги чунин ва чунин гуфтаасту имрӯзи амир дар хилват мебоз гуфт » ва ман дуо кардам ҳам зиндагонро ва ҳам мурдаро .