Зикри нусхаи алкитоби илои Арсалони хон

« бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим . Атоли аллоҳи бқоءи алхони алأҷли алҳмим . Ҳозои китоби манӣ илайҳи брботи крўони алии сабъи мароҳили ман ғазна ,у аллоҳи ъзи зикраи фии ҷамеъи алأҳўоли Маҳмӯду алслўаҳи алӣ алнабӣ алмустафои Муҳамаду ?алаи алтибин ,у баъд : бар хон пӯшида нагардад ки эзад , ъзи зикра ,ро тқдирҳост чун шамшери баранда ки равишу буриш он натавон диду ончӣ аз он пайдо хоҳад шуд дар натавон ёфт ва азинаст ки аҷзи одамии баҳр вақте зоҳир гардад ки натавон донист дар ҳол ки аз шаби обистан чаҳ зояд . Хирадманд онаст ки хештанро дар қабзаи таслим наад ва бар ҳавлу қӯти хешу ъдтӣ ки дорад эътимод накунаду корашро боязд , ъзи зикра , бозгзорду хайру шару нусрату зафар аз вай донад ки агар як лаҳза аз қабзаи таваккул берун ояду кибру бтрро бхўиштн роҳ диҳад чизе бинад бҳичи хотирии ногузашта ва авҳом бидон норасида ,у оҷиз монда ояд . Ва мо , эзад , ъзи зикра ,ро хоҳем , брғбтии содиқу ниятии дурусту эътиқодии покиза ки моро дар ҳар ҳоли фии алсроءу алзроءу алшдаҳу алрхоءи муайян ва дастгир бошад ва як соъат балки як нафаси моро бмо нагузорад ва бар неъматӣ ки диҳаду шиддатӣ ки пеш ояд илҳом арзонӣ дорад то бандаи вори сабру шукри пеши орему дасти бтмоск вай занем то ҳам неъмат зиёдат гардад бшкр ва ҳам савоб ҳосил ояд бсбр , анаи субҳонаи хайри муваффақу муайян .

« ва дар қариби ду сол ки рояти мо бхросон буд аз ҳар чаҳ рафт ва пеш меомаду кому нокому нарму дурушти хонро огоҳ карда меомаду расми мушорикату мсоҳмт дар ҳар бобӣ нигоҳ дошта меояд ки масофоти бҳқиқти миён дӯстон онаст ки ҳеҷ чиз аз андак ва бисёр пӯшида дошта наёяд . Ва охирин нома ӣӣ ки фармудем бо саворӣ чун ним - расӯлӣ аз Тӯс буд бар панҷ манзил аз ншобўр ва боз намудем ки онҷои қарор гирифтаем бо лашкарҳо , ки онҷои срҳдҳости бҷўонби сарахсу бовирду нисоу Марву Ҳирот то нигарем ки ҳукми ҳол чаҳ воҷиб кунаду нави хостгон чаҳ кунанд ки ботроФи биёбонҳо афтода буданд .

« ва пас аз онкӣ савор рафт , шаш рӯз мақом бӯда рои чунон иқтизо кард ки ҷониб сарахс кашидем . Чун онҷо раседем ғарраи рамазон буд . Ёфтем он навоҳиро хароб аз ҳрсу насл , чизе накошта бдонҷоигоаҳи расида ки як зарраи гиёҳи бдинорӣ бмсл намеёфтанд . Нархи худ бҷоигоҳии расида буд ки перон мегуфтанд ки дарин сад сол ки гузашт монанди он ёд надоранд , манӣ орад бидиҳ дирам шуда ва ноёфту ҷӯ ва коҳ бичишам касе нмидид , то бад-ӣни сабаби ранҷии бузург бар иксўоргону ҳама лашкар расед , ки чун дар ҳашами хоси мо бо бисёр сутуру ъдт ки ҳаст халалӣ бе андозаи зоҳири гашт , тавон донист ки аз он авлиёу ҳашаму хиради мардум бар чаҳ ҷумла бошад . Ва ҳол бидон манзалат расед ки баҳр вақтеу баҳри ҳолеи миёни аснофи лашкару бир [у Нён ]у сроӣёни лҷоҷ ва мкошФт мерафт бҳдис хӯрду алафу сутур , чунонкии ин лҷоҷ аз дараҷа сухан бигузашту бдрҷаҳ шамшер расед . Ва сқоти он ҳол боз намуданду бандагон ки эшонро ин дараҷа ниҳодаем то дар муҳимот рой зананд бо моу салоҳро бози намоянд , бтъризу тасреҳ сухан мегуфтанд ки « рой дуруст онаст ки сӯй Ҳирот кашида ояд ки алафи онҷои фарох - ёфт буду баҳри ҷонибӣ аз вилояти наздику воситаи хуросон » ,у салоҳи он буд ки гуфтанд ; аммо моро лҷоҷӣу ситеза ӣӣ гирифта буд ва аз он ҷиҳат ки кор бо нави хостгон печида мемонад , хостем ки сӯй Марв рӯем то кор бргзордаҳ ояд . Ва дигар ки тақдири собиқ буд ки ноком мебоист дид он нодарра ки афтод .

Сӯй Марв рафтем ва дилҳо гувоҳӣ медод ки ?хитой маҳзаст . Роҳ на чунон буд ки мебоист аз беалафӣ ва беобӣу гармоу реги биёбон . Ва дар се чаҳор марҳала ки бурӣда омад доварӣҳои фоҳиш рафт миёни ҳамаи аснофи лашкар дар манозил бардоштану алафу сутуру хӯрданӣу дигари чизҳо . Ва он доварӣҳоро аъёни ҳашам ки мураттаб буданд дар қалб ва дар майманау майсарау дигари мавозиъ таскин медоданд , ва чунонкӣ боист он болои гирифта буд фурӯ на нишаст ва ҳар рӯзӣ балки ҳар соъатии қавӣ тар мебуд ; то фалони рӯз ки намози дигар аз фалон манзил бардоштем то фалони ҷой фурӯд ойем , фавҷӣ аз мухолифон бар атрофи регҳои биёбон пайдо омаданд ва дар париданду нек шухӣ карданд ва хостанд ки чизе рубойанд , ҳашами эшонро нек боз молидаанд то бмродӣ нарасиданд . Ва он дасти овез то намози шоми бдошт ки лашкар бтъбиаҳ мерафту мқорът ва кӯшиш мебуд аммо ҷангии қавии бпои нмишд , чунонкӣ боист , басар синон менаомаданду мақотила наме буд ки агар мардумони кории бҷдтр пеш мегирифтанд , муборизони лашкар , баҳри ҷонибии мухолифон медар рамеданд . Ва шабро фалони ҷои фурӯди омадеми халалии ноафтодау номадорӣ кам ношуда ,у ончии ббоист , сохта шуд аз дроҷаҳу талиъа то дар шабу торикии нодарра ӣӣ науфтод . Ва дигари рӯзи ҳам барин ҷумла рафту бмрў наздик раседем .

« рӯзи сеюм бо лашкари сохтатару таъбияи тамоми алии алрсми фии мислҳо ҳаракат карда омад . Ва роҳбарон гуфта буданд ки чун аз қалъа дндонқон бигузашта шавад , бар як фарсанг ки рафтандии об равонаст . Ва ҳаракат карда омад . Ва чун бҳсор дндонқон раседем вақти чоштгоҳи фарох , чоҳҳо ки бар дар ҳисор буд мухолифон бинбоштаҳ буданд ва кӯр карда то мумкин нагардад онҷои фурӯд омадан . Мардумони дндонқони андари ҳисор овоз доданд ки дар ҳисори панҷ чоҳаст ки лашкарро об тамом диҳад , ва агар онҷо фурӯд ойем , чоҳҳо ки берун ҳисораст низ сар боз кунанду об тамом бошад ва халалӣ науфтад . Ва рӯзи сахти гарми истода буд , савоби ҷузи фурӯд омадан набӯд , аммо мебоист ки тақдири фарози омадаи кори хеши бикунад , аз онҷои брондим . Як фарсангии гаронтар , ҷӯйҳои хушку ғФҷ пеш омаду роҳбарони мутаҳайири гаштанд ки пиндоштанд ки онҷо обаст , ки бҳичи рӯзгори он ҷӯйҳоро касе беоб ёд надошт .

Чун об набӯд , мардум тарсиданду низоми рости ниҳодаи бигусаст ва аз чаҳор ҷониби мухолифон неру карданд сахти қавӣ , чунонкӣ ҳоҷат омад ки мо бетони хеш аз қалби пеш кор рафтем . Ҳамлаҳо бнирў рафт аз ҷониби моу андешаи чунон буд ки крдўсҳои майманау майсара бар ҷой хешаст , ва хабар набӯд ки фавҷӣ аз ғуломони сарое ки бар уштурон буданд бзир омаданду сутур ҳар кас ки меёфтанд мерабуданд то брншиннду пеш кор оянд . Лҷоҷи он сутури стдну якдигарро пиёда кардан бҷоигоҳӣ расед ки дар якдигари афтоданду марокизи хеши холии монданду хасмони он фурсатро бғнимт гирифтанду ҳолеи саъби биФтод ки аз дарёфт он чаҳ рои мо ва чаҳ рои номдорони оҷизи монданду бхсмони ночори олатӣу таҷаммулӣ ки буд мебоист гузошт ва бирафт , ва мухолифон бидон машғӯли гаштанд .

Ва мо брондими як фарсангӣ то бҳўзии бузурги об истода раседему ҷумлаи авлиёу ҳашам аз бародарону фарзандону номдорону фармонбардорони онҷои расиданд дар змони саломат , чунонкии ҳеҷ номадориро халалӣ науфтод . Ва бар мо ишорат карданд ки бибояд рафт ки ин ҳолро дар натавон ёфт , моро ин рой ки диданд носавоб наомад , брондим . Ва рӯзи ҳаштуми бқсбаҳи ғрҷстони омадему онҷои ду рӯз мақом кардем то ғуломони сароеу ҷумлаи лашкари дррсиднд , чунонкии ҳеҷ мазкӯр вопас намонад ,у касонеи монданд аз пиёдагони даргоҳу хурдаи мардум ки эшонро номӣ нест . Ва аз ғрҷстон бар роҳ работ бизӣу ҷиболи Ҳироту ҷониби ғӯри бҳсори бӯи алъбоси бӯи алҳсни халафи омадем ки вай якеаст аз бандагони давлату мақдамони ғӯр ,у онҷои осоиш буд се рӯз , ва аз онҷои бад-ӣни работи омадем ки бар шаш ва ҳафт манзилӣ ғазнӣнаст .

Ва рои чунон иқтизо кард ки сӯии хон , ҳар чанд дил машғӯл гардад , ин нома фармӯда ояд , ки чигунагии ҳол аз мо бихонад некӯтар аз он бошад ки бхбр башнавад , ки шак нест ки мухолифон лофҳо зананд ва ин корро азмӣ ниҳанд , ки ин халал аз лашкар мо афтод ( ) то чунон нодарра боист дид . Ва агар дар аҷал таъхираст , бФзли эзад , ъзи зикра ,у некӯи сунъу тавфиқи ваии ин ҳолҳо дарёфта ояд . [ хон ] бҳкми хираду таҷориби рӯзгор ки андари он ягона аст донад ки то ҷаҳон бӯдааст мулӯк ва лашкарҳоро чунин ҳоли пеш омадааст ;у Муҳамади Мустафоро слии аллоҳи алайҳ , аз кофарони Қурайши рӯзи аҳади он нокомӣ пеш омаду набувват ӯро зӣоне надошт ва пас аз он бмродӣ тамом расед . Ва ҳақ ҳамеша ҳақ бошад ва бо хасмон [ дар ] ҳол агар бодии ҷаҳд , рӯзӣ чанд дайртар нишинад , чун мо ки қутбем бҳмди аллоҳ дар садр маликем ва бар иқбол ,у фарзандону ҷумлаи авлиёу ҳашам , нсрҳми аллоҳ , бсломтанд , ин халалҳоро зуд дар тавон ёфт , ки чандон олат ва ъдт ҳаст ки ҳеҷ ҳрзкунанда бишумор ва ъад он натавонад расед , хосса ки дӯстӣ ва мшоркӣ дорем чун хон ва муқарараст ки ҳеҷ чиз аз лашкару мард аз мо дареғ надорад ва агар илтимос кунем ки бнФси хеш ранҷа бошад , аз мо дареғ надорад то ин ғзозт аз рӯзгори мо давр кунад ва ранҷ нашимурд . Эзад , ъзи зикра , моро бдўстӣу икдлии вай бархӯрдор кунод бмнаҳу фазла .

Ва ин нома бо ин рикобдори мсръ фиристода омад , ва чун дар змони саломат бғзнин расем , аз онҷои расӯлӣ номзад кунем аз муътамадони маҷлис ва дарин маъонии кушодатар суханӣ гӯйему ончӣ ниҳоданӣаст ниҳода ояд ва гуфтанӣ гуфта шавад . Ва мунтазирем ҷавоби ин номаро ки базӯдӣ боз расад то ройу эътиқоди хонро дарин корҳо бидонем то дӯстӣ тоза гардаду либос шодӣ пӯшему мари онро аз аъзам мавоҳиб шимурем бозни аллоҳи ъзу ҷл . »