Ҳикояти ҷаъфари бен яҳёи бен холиди бармакӣ

Дар ахбори хулафои чунон хондаам ки ҷаъфари бен яҳёи бен холиди бармакии ягонаи рӯзгор буд баҳамаи одоби сиёсату фазлу адабу хираду хештани дорӣу кифоят то бидон ҷойгоҳ ки виро дар рӯзгори вазорати падараши алўзир ассонӣ гуфтандӣу шуғли бештар вай ронадӣ . Як рӯзи бмҷлс мазолим нишаста буду қисса ҳо мехонду ҷавоб май набшат ки расми чунин буд , қариби ҳазор қисса буд ки ҳама тўқиъ кард ки дар фалони кори чунин ва чунин бояд кард ва дар фалони чунин ва охирин қиссаи тӯморӣ буд афзӯн аз сад хати мқрмт ,у ходимии хоси омада буд то яла кунад то беш кор накунад , ҷаъфар бар пушти он қиссаи набшат :

Инзри фӣҳоу иФъли фии бобаҳои мо иФъли фии амсолҳо , ва чун ҷаъфар бархест он қиссаҳо бмҷлси қазоу вазорату аҳкому авқофу назру хароҷи бурданд ва таъаммул карданду мардумони бтъҷби бмондндӣ ,у яҳёи падарашро таҳният гуфтанд . Ҷавоб дод : абӯи Аҳмад - яъне ҷаъфар - воҳиди замонаи фии кули шайъи ءи ман алأдби алои анаи муҳтоҷи илои мҳнаҳи таҳаззуба .

Ва ҳоли хоҷаи масъӯд , слмаҳи аллоҳ , ҳамин буд , ки аз хонау дабиристони пеши тахт мулӯк омад , ло ҷурм дид аз замона ончӣ дид ва кашид ончӣ кашид , чунонкии бози намоями дарин таснифи биҷои хеш . Ва имрӯз дар санаи аҳадӣ ва хумсину арбъмоӣаҳи бФрмони худованди олами султони алмъзми абӯи алмзФри иброҳӣм , атоли аллоҳи бқоءаҳу насри авлиёъа , бахона хеш нишаста [аст ] то онгоҳ ки фармон бошад ки бози пеш тахт ояд . Ва гуфта -анд ки давлати афтону хезон бояд ки пойдор бошаду давлатӣ ки ҳамвор меравад бар мурод ва бе ҳеҷ кроҳити бикбор худовандаш биафтад , наузи биллоҳи ман алأдбору тақаллуби алأҳўол .

Амир , разии аллоҳи анҳу , бор доду вазиру аъёни пеши рафтанд . Чун қарор гирифтанд , хоҷаи масъӯдро пеш овараданду расми хизмат биҷой овараду боистод . Амир гуфт : туро ихтиёр кардем бкдхдоиии фарзанди мўдўд , ҳушёр бош ва бар мисолҳо ки хоҷа диҳад кор кун . Масъӯд гуфт : фармон бурдораст банда ,у замин бӯса доду бозгашт ,у сахти некӯ ҳақаш гузорданаду бахона боз рафт ; як соъати ббўд , пас бнздики амир мўдўд омад , ва ҳар чаҳ виро оварда буданд онҷо овараданд ,у амири мўдўд ӯро бисёр бнўохт . Ва аз онҷои бахона вазир омад хусраш , вазир бо вай бисёр некуӣ кард ва бозгардонед .

Ва рӯзи якшанбеи даҳуми моҳи муҳаррами амири мўдўду вазиру бадари ҳоҷиби бузургроу артгини солор ва дигаронро хлътҳо доданд сахти фахри , чунонкии бҳичи рӯзгор монанди он кас ёд надошт ва надода буданд чунин ,у қавм пеш омаданду расми хизмат биҷой овараданд ва бозгаштанд . Амири мўдўдро ду пели нару модау дуҳул ва дабдаба доданду фарохури ин бисёр зёдтҳо , ва дигаронро ҳамчунин ва корҳо бтмомӣ сохта шуд .

Ва рӯзи се шанбеи давоздаҳуми ин моҳи амир , разии аллоҳи анҳу , барнишасту ббоғ фирӯзӣ омад ва бар хзроءи майдон зерин бинишаст - ва он банноу майдони имрӯзи дигргўн шудааст , он вақт бар ҳоли хеш буд -у фармӯда буд то даъватӣ бо такаллуф сохта буданду Ҳарисаи ниҳода . Ва амири мўдўду вазир низ биёмаданд ва бинишастанд . Ва лашкар гузаштан гирифтанд ,у нахусти кавкабаи амири мўдўд буд : чатр ва аломатҳои фарох ва дивист мард аз ғуломони сароеи ҳама бо ҷавшану мтрд , ва бисёр ҷнибту ҷмозаҳ ,у пиёдагон ва аломатҳои фароху ғуломии сад ва ҳафтод бо силаҳи тамому хайли ваии ороста бо кавкабаи тамом , бар асари ваии артгини ҳоҷибу ғуломони артгини ҳаштод ваанд , ва бар асари эшон ғуломони сароеи фавҷии панҷоҳу сарҳангии бист пешрави эшон сахти ороста бо ҷнибтону ҷмозгон бисёр , ва бар асари эшон сарҳангони ороста то ҳама бигузаштанд . Ва наздики намози пешини расида буд , амири фарзандроу вазирроу ҳоҷиби бузургу артгину мақдамонро фармуд то бихон бншонднд ва худ бинишаст ва нон бихӯраданд ва ин қавми хизмати видоъ биҷой овараданд ва бирафтанд ,у кони охир - алъҳди блқоءи ҳозои алмалики раҳмаи аллоҳи алайҳ .

Ва амири пас аз рафтан эшон абди алрзоқро гуфт « чаҳ гӯйӣ ? шаробӣ чанд пилпо бихӯрем . » гуфт : рӯзии чунину худованди шодкому хдоўндзодаҳ бар мурод бирафта бо вазиру аъён , ва бо ин ҳамаи Ҳарисаи хӯрда , шароби кадоми рӯзро боз дорем ? амир гуфт « бе - такаллуф бояд ки бдшт ойему шароби ббоғ пирӯзӣ хӯрем . » ва бисёр шароб овараданд дар соъат . Аз майдон ббоғ рафту сотгинҳоу қробаҳҳо то панҷоҳ дар миён сроичаҳ биниҳоданду сотгин равон сохтанд . Амир гуфт : « адл нигоҳ доранду сотгинҳо баробар кунед то ситам наравад . » ва пас равон карданд , сотгинӣ ҳар як ним ман ,у нишот боло гирифту мутрибон овоз бароварданд . Бӯи алҳсн панҷ бихӯраду бшшми сипари биФгнд ва ба сотгини ҳафтум аз ақл бишуд ва [ ба ] ҳаштум қзФш афтоду фароашони бкшидндш . Бӯи алълоءи табиб дар панҷуми сар пеш карду ббрдндши халили Довӯд даҳ бихӯраду сёбирўз на , ва ҳар дуро бкўии Дайламони бурданд .

Бӯи Наим дувоздаҳ бихӯрад ва бигурехту Довӯди миминдӣ мисатон афтоду мутрибону музҳикони ҳама маст шуданд ва бигурехтанд , монад султону хоҷаи абди алрзоқ . Ва хоҷа ҳаждаҳ бихӯрад ва хизмат кард рафтанро , ва бо амир гуфт « бас , ки агар беш азин диҳанд , адабу хирад аз банда давр кунад » амир бихандед ва дастурӣ дод , ва бархесту сахти бодби бозгашт .

Ва амири пас азин мехӯрд бншот ва бист ва ҳафт сотгини ним манӣ тамом шуд , бархесту обу ташти хосту мусаллои намоз , ва даҳон бишусту намози пешини бикраду намоз дигар кард , ва чунон менамӯд ки гуфтӣ шароб нахурдааст . Ва ин ҳама бичишаму дидори ман буд ки бӯи алФзлм . Ва амир бар пел нишаст ва бкўшк рафт .