Дар рӯзи шанбеи ҳафтуми зии алқъдаҳи млтФаҳ ӣӣ расед аз бӯи алмзФри ҷмҳӣ соҳиб бурид ншобўр , набишта буд ки бандаи ин аз мутавории ҷои набшат , ба бисёр ҳиялати ин қосидро тавонист фиристод ,у боз май намояд ки пас аз расӣдани хабар ки ҳоҷиби сбоширо он ҳол афтод ,у бдўоздаҳи рӯз , иброҳӣми иноли бикрон ншобўр расед бо мардии дивист ва пайғом дод бзбони расӯлӣ ки « ваии муқаддамаи туғрулу Довӯду ибғўст , агар ҷанг хоҳед кард то бозгардад ва огоҳ кунад , ва агар нахоҳед кард то дар шаҳр ояд ва хутба бигардонад , ки лашкарии бузург бар асар вайаст . » расӯлро фурӯд овараданду ҳзоҳз дар шаҳр афтоду ҳамаи аъёни бахонаи қозӣ соид омаданд ва гуфтанд : эмому мақдами мо туе , дарин пайғом чаҳ гӯйӣ ки расидааст ? гуфт : шумо чаҳ дидаед ва чаҳ ният доред ? гуфтанд : « ҳоли ин шаҳр бар ту пӯшида нест ки ҳсонтӣ надорад ва чун регаст дар дида ,у мардумони он аҳли силаҳ на . Ва лашкар бидон бузургиро ки бо ҳоҷиби сбошӣ буд бзднд , мо чаҳ хатар дорем ?
Сухани мо инаст . » қозӣ соид гуфт : « некӯ андешӣдаед , раиятро нарасад даст бо лашкарии баровардан . Ва шуморо худовандӣаст муҳташам чун амири масъӯд , агар ин вилоят ӯро бакораст , ночор бияёд ё кас фиристад ва забт кунад . Имрӯзи оташӣ бузургаст ки боло гирифтаасту гуруҳеи дасти бхўну ғорати шаста , омадаанд , ҷузи тоъат рӯй нест . » муваффақи эмоми соҳиби ҳадисону ҳама аъён гуфтанд : савоби ҷуз ин нест , ки агар ҷуз ин карда ояд , ин шаҳр ғорат шавад хайри хайр ,у султон аз мо давру узри ин ҳоли бози тавон хост ва қабул кунад . Қозӣ гуфт : « бидон вақт ки аз Бухорои лашкарҳои аилг бо сбошӣ тагин биёмаду мардумони Балх бо эшон ҷанг карданд то ваии куштан ва ғорат карду мардумони ншобўр ҳамин карданд ки имрӯз мекарда ояд , чун амири Маҳмӯд , раҳмаи аллоҳи алайҳ , аз миллатон бғзнин омаду муддатии ббўд ва корҳо бсохт ва рӯй бхросон оварад , чун бблх расед , бозори ошиқонро ки бФрмон ӯ бароварда буданд сӯхта дид , бо Балхён итоб кард ва гуфт : « мардумони раиятро бо ҷанг кардан чаҳ кор бошад ? лои ҷурми шаҳратон вайрон шуду мстғлии бад-ӣни бузургӣ аз он ман бсухтанд . Товони ин аз шумо хоста ояд .
Мо он даргузаштем , нигаред то пас азин чунин накунед , ки ҳар подшоҳӣ ки қавӣ тар бошад ва аз шумо хароҷ хоҳад ва шуморо нигоҳ дорад хароҷ бибояд дод ва худро нигоҳ дошт . Ва чаро бамурдмон ншобўр ва шаҳрҳои дигар нигоҳ накардед ки бтоъти пеши рафтанду савоби он буд ки эшон карданд то ғоратӣ науфтод ? ва чаро бшҳрҳои дигар нигоҳ накардед ки хароҷӣ аз эшон беш нахостанд ки онро маҳсӯб карда ояд ? » гуфтанд : тавба кардем ва беш чунин хато накунем . Имрӯзи масаъла ҳамонаст ки он рӯз буд . Ҳамагон гуфтанд : ки ҳамчунинаст .
Пас расӯли иброҳӣмро бхўонднд ва ҷавоб доданд ки мо раиятем ва худовандӣ дорем ,у раият ҷанг накунад . Амиронро бибояд омад ки шаҳри пеш эшонаст . Ва агар султонро вилоят бакораст , баталаб ояд ё касеро фиристад . Аммо бибояд донист ки мардумон аз шумо тарсида шудаанд бидонча рафтааст то ин ғояти биҷойҳои дигар аз ғорат ва мислаиу куштану гардан задан , бояд ки одатӣ дигар гиред ки беруни ин ҷаҳони ҷаҳон дигараст . Ва ншобўр чун шумо бисёр дидаасту мардуми ин бқътро силаҳи дуоӣ саҳаргоҳонаст . Ва агар султони мо давраст , худоӣ , ъзу ҷл ,у бандаи ваии малики аламут наздикаст .
« расӯли бозгашт , ва чун иброҳӣми инол бар ҷавоби воқифи гашт , аз онҷо ки буд бики фарсангӣ шаҳр омаду расӯлро бозФрстод ва пайғом дод ки сахти некӯ дидаеду сухан хирадмандон гуфта , ва дар соъати нбштми бтғрлу ҳоли бознамудам , ки меҳтар мо ӯст , то Довӯду ибғўро бсрхсу Марв мураттаб кунаду дигари аъёнро ки бисёранд [ ба ] ҷойҳои дигару туғрул ки подшоҳӣ одиласт бо хоссагони худ ӣнҷо ояд . Ва дили қавӣ бояд дошт ки ончӣ [ то ] акнӯн мерафт аз ғорат ва берасмӣ аз хурдаи мардуми бзрўрт буд , ки эшон ҷанг мекарданд ,у имрӯзи ҳол дигарасту вилояти моро гашт , касро Зуҳра набошад ки биҷунбад . Ман фардо бшҳр хоҳам омаду ббоғи хрмк нузул кард , то дониста ояд .
[ вуруди иброҳӣми инолу туғрули бншобўр ]
« аъёни ншобўр чун ин суханон башнаваданд , бёромиднду мунодии ббозорҳои баромад ва ҳол бозгуфтанд то мардуми омма таскин ёфтанду боғи хрмкро ҷома афганданд ва назул сохтанду истиқболро бсиҷиднду солори бўзгони бӯи алқосми мардӣ аз кФоаҳу дҳоаҳ - алрҷол задау кӯфтаи сӯрии кори тркмононро ҷон бар миёни баст ,у муваффақи эмоми соҳиби ҳадисону дигари аъёни шаҳр ҷамъ шуданду бостқболи иброҳӣм инол омаданд магари қозии соиду Сайиди зайди нақиб улувваён ки нарафтанд . Ва бар ним фарсанг аз шаҳри иброҳӣм пайдо омад бо савории дивист ва се сад ва як аломату ҷнибтии дуу таҷаммулии даридау фусурда . Чун қавми бадви расиданд , асби бдошт , бурноеи сахти некӯ рӯйу сухан некӯ гуфту ҳамагонро дил гарм кард ва баранду халқ бе андозаи бнзораҳ рафта буданду перони куҳантар дуздидаи мигристнд ки ҷузи Маҳмӯдёну масъӯдёнро надида буданд , ва бар он таҷаммул ва кавкаба механдиданд . Ва иброҳӣми ббоғи хрмк фурӯд омад ва бисёр хӯрданӣ ва назул ки сохта буданд наздики ваии бурданд . Ва ҳар рӯзи бслом вай мерафтанд ,у рӯзи одинаи иброҳӣми бмсҷд ҷомеъ омаду сохтатар буду солори бўзгони мардии се чаҳор ҳазор оварда буд бо силаҳ , ки кор ӯ бо вай мерафт , ва макотибат дошта бӯдааст бо ин қавм , чунонкии ҳамаи дӯсти гашт , аз ситезаи сӯрӣ ки хуросони бҳқиқти басар сӯрӣ шуд . Ва бо асмъили собӯнии хатиб бисёр кӯшида буданд ки дуздида хутба кунад . Ва чун хутбаи баноми туғрули бкрднд , ғарив [ ӣ ] сахти ҳавл аз халқи баромаду бими фитна буд то таскин карданд . Ва намози бгзорднд ва бозгаштанд .
« ва пас аз он бҳФти рӯзи саворони расиданду номаҳои туғрул доштанд солори бўзгону муваффақро , ва бо иброҳӣми иноли набишта буд ки аъёни шаҳр он карданд ки аз хиради эшон сзид , лои ҷурми бибинанд ки бростои эшону ҳамаи раоё чаҳ карда ояд аз некуӣ . Ва бародари Довӯд ва ъам ибғўро бо ҳамаи мақдамони шаҳр номзад кардем бо лашкарҳо , ва бар муқаддамаи мо бо хоссагони хеш инак омадем то мардуми он навоҳиро чунин ки тоъат намуданд ва худро нигоҳ доштанд , ранҷӣ нарасад . » мардумони бад-ӣни номаҳо ором гирифтанд . Ва ббоғи шодёхи ҳснкии ҷомаҳо биФгнднд .
« ва пас аз он басаи рӯзи туғрул бшҳр раседу ҳамаи аъёни бостқбол рафта буданд магари қозии соид . Ва бо савории се ҳазор буд бештари зираи пӯш ва ӯ камоне буза карда дошт дар бозу афганда ва се чӯбаи тир дар миён задау силаҳ тамом бардошта ,у қабои млҳму ъсобаҳтузӣу музей нмдин дошту ббоғи шодёх фурӯд омад ,у лашкари чндонкаҳ онҷо гунҷиданд фурӯд омаданд ва дигарон гирд бар гирди боғ . Ва бисёр хӯрданӣ ва назул сохта буданд , онҷои бурданду ҳамаи лашкарро алаф доданд . Ва дар роҳ ки меомад сухани ҳама бо муваффақу солор бўзгон мегуфт . Ва корҳо ҳамаи солори брмигзорд . Ва дигари рӯзи қозии соид , пас аз онкӣ дар шаб бисёр бо ӯ бигуфта буданд , наздик туғрул рафт бслом бо фарзандону нбсгону шогирдону кавкаба ӣӣ бузург ;у нақиб улувваён низ бо ҷумла содот биёмаданд . Ва надошт нурии боргоҳ .
Ва муштии авбоши дарҳам шуда буданду тартибӣ на , ва ҳар кас ки мехост астохӣ мекард ва бо туғрул сухан мегуфт . Ва вай бар тахти худованд султон нишаста буд дар пешгоҳи сафа , қозии соидро бар пой хосту бзири тахт болшӣ ниҳоданд ва бинишаст . Қозӣ гуфт : зиндагонии худованди дарози бод , ин тахти султон масъӯдаст ки бар он нишастае , ва дар ғайби чунин чизҳост ва натавон донист ки дигар чаҳ бошад . Ҳушёр бош ва аз эзад , ъзи зикра , битарс ва дод даҳу сухани ситами расидагон ва дармондагон бишинав ва яла макун ки ин лашкар ситам кунанд , ки бедодӣ шавам бошад . Ва ман ҳақи турои бад-ӣн омадани бгзордм ва низ ниёем ки бълми хондани машғӯлам ва аз он бҳичи кори дигари напардозам . Ва агар бо хиради руҷӯъ хоҳӣ кард , ин панд ки додам кифоят бошад . Туғрул гуфт : ранҷ қозӣ нахоҳам бомдн беш азин , ки ончӣ бояд ба пайғом гуфта меояд . Ва пазируфтам ки бидонча гуфтӣ кор кунам . Ва мо мардумони нав ва ғарибем , расмҳои тозикон ндонем , қозӣ ба пайғоми насиҳатҳо аз ман бознгирд . Гуфт :
« чунин кунам »у бозгашту аъён ки бо вай омада буданд ҷумла бозгаштанд . Ва дигари рӯзи солори бўзгонро вилоят доду халъати пӯшед : ҷбаҳу дроъаҳ ки худ рост карда буду астоми зари туркии вор ,у бахона боз рафту кор пеш гирифт . Ва дар дроъаҳи сиёҳи пӯшии диданди сахти ҳавл ки ин туғрулро амир ӯ мекунад . Ва бандаи бнздики Сайиди зайди нақиб улувваён мебошад , ва ӯ сахти дӯстдор ва ягонааст . Ва пас азин қосидони банда равон гирданд ,у бқўти ин алавии бандаи ин хизмат басар тавонад барад . »
Амири барин млтФаҳи воқифи гашту нек аз ҷой бишуд , ва дар ҳол чизе нагуфт , дигари рӯзи устодамро дар хилват гуфт : май бинии кори ин тркмонон куҷо расед ? ҷавоб дод ки зиндагонии худованди дарози бод , то ҷаҳон бӯдааст , чунин мебӯдааст ,у ҳақ ҳамеша ҳақ бошаду ботили ботил . Ва бҳркти рикоби олӣ умедаст ки ҳамаи муродҳо бҳосл шавад . Гуфт : ҷавоби млтФаҳи ҷмҳӣ бибояд набшати сахти бадали гармӣу аҳмоди тамом ,у млтФаҳ ӣӣ сӯии нақиб улувваён то аз кори бӯи алмзФри ҷмҳии нек андеша дорад то даст касе бадв нарасад . Ва сӯии қозии соиду дигари аъёни магари муваффақи млтФаҳҳо бояд набшат ва мусарраҳ бигуфт ки « инак мо ҳаракат мекунем бо панҷоҳ ҳазор савору пиёда ва сесад пел ,у бҳичи ҳол бғзнин бознагардем то онгоҳ ки хуросон софӣ карда ояд » то шодмона шаванду дили бтмомӣ бар он қавм наниҳанд . Гуфт : чунин кунам . Биёмаду ҷой холӣ кард ва бинишаст ва насахт кард номаҳоро ва ман млтФаҳҳои хиради нбштму амир тўқиъ кард ,у қосидро слтии сахт тамом доданд ва бирафт .