Сӯхти дил аз ишқи дӯсти дӯсти дамӣ дар насохт

Хонд марои вази ду лаби мо ҳзрӣ бар насохт

Ман ба вафои сӯхтами пардаи дил гарчи ӯ

Роҳ ҷафо зад чунонк парда дигар насохт

Шукр кунам гарчи шуд шукри ман заҳр ӯ

Бӯ ки бисозад марои заҳр чу шукр насохт

Бо ту бисозем гуфт ар кунӣ аз дили кабоб

Ман ҳамаи тани сӯхтам ва он бут кофар насохт

То рух хубаш назод ишқ , ситамгар нашуд

То сар зулфаш надид фитна музаввар насохт

Дид ки шуд тангдаст бар сари кӯяши мҷир

Рух нанамуд аз ниқоб то зи Рахш зар насохт