Чаро касе чу ҳубоб аз адаб нигоҳ надорад

Сиррӣ ки ғайри ҳавои пашм дрклоаҳ надорад

Димоғи нашъаи фақри орзӯӣ ҷоҳ надорад

Сари бараҳнаи мо дардӣ азклоаҳ надорад

Қисм ба ҷавҳар бе рабтии ниёзу тааюн

Ки ҳаркиро ҷгарӣ додаанд оҳ надорад

зи боди дастии он зулфи тобдори кабобам

Кигар ҳама дилаш уфтад ба каф нигоҳ надорад

Ҳақиқати ту мҷозости дил ба ваҳми мФрсо

Ки ғайри шишаи парии ҳеҷ дастгоҳ надорад

Нафас ба ҷодаи тарозӣ агар фузул науфтад

Саросари ду ҷаҳон манзиласт , роҳ надорад

Чу чашм аз мижа ғофил машав ки ҳеҷ каси ин ҷо

Ба ғайри сояи девори худ паноҳ надорад

Мабош бихир аз барқ бе амони дамӣдан

Ки дона дар даҳани ӣнҷо ба ғайр коҳ надорад

Агар зи маҳкамаи адли додхоҳи наҷотӣ

Ду лаб ба меҳри расони даъвӣат гувоҳ надорад

Бисоти ҳашар ки хуршеди фазл май дамади ӣнҷо

Ту соя гар набарӣ нома сиёҳ надорад

Тараҳҳумаст бар аҳволи халқи яъси бизоъат

Ки дар хури карамаши ҳечкас гуноҳ надорад

зи дастгоҳи таъаллуқи мҷуи ҳисоби таҷарруд

Баландии мижа болидан нигоҳ надорад

Нафаси тазаллуми оворагеи куҷои баради охир

зи дили баромада дар ҳеҷ ҷо паноҳ надорад

Ба ғайри доғ ки пӯшад чу шамъи бедили мо ро

Ки пой то ба сараши ғайри як кулоҳ надорад