Гул накард оҳӣ ки бар мо ханҷар қотил нашуд

Орзӯи барҳам назд болӣ ки дил бсмл нашуд

Доми маҳрӯмии дарин дашти эҳтиёти огаҳии сет

Вой бар сайдӣ ки аз сайёди худ ғофил нашуд

Дил ба роҳат гар насозад бо гудозаши вогузор

Гавҳари мо баҳр хоҳад гашт агар соҳил нашуд

Дар биёбоне ки моро сар ба кӯшиш дода анд

Ҷодаи ҳам аз хеш рафту муҳаррам манзил нашуд

Шуъларо хомӯши гаштани пой аз худ рафтан аст

Доғ ҳам гардидаму осӯдагӣ ҳосил нашуд

Гарчи ранги ин ду отшхонаҳ аз ман рехтанд

Аз ҷабинам чун шарари доғи фано зоил нашуд

Эътибори андешагони офат параст коҳишанд

Ҳечкас бе хўдгдозии шамъи ин маҳфил нашуд

Офият гар ҳаст нақши пардаи вомондагии сет

Ҳайфи парвозӣ ки огоҳ аз пар бсмл нашуд

Завқи оғӯши дуе дар васл натавон ёфтан

Бихбрмҷнўни мо Лайлӣ шуд вмҳмл нашуд

Неи гудози дил ба кор омад на резишҳои ашк

Бе тўмшти хоки ман барбод рафт вгл нашуд

Дар либос қатра натавон талхии дрёкшид

Муфти он хӯнӣ ки хокистар шуд аммо дил нашуд

Ғайриман зини қулзуми ҳайрати ҳубобӣ гул накард

Олимӣ соҳибдиласт амоксии бед л нашуд