Ин ситами кишон ки ваҳми зиндагиро ҳола анд

Дар талоши худкушиҳо шуъла ҷувола анд

Умрҳо шуд ҳарфи дардии ошноӣ гӯш нест

Кӯҳкан то бенафас шуд кӯҳҳо бенола анд

Халқӣ аз худ рафт ва акнӯн зикр эшон ме равад

Корвони хобро афсонаҳо дунбола анд

Даъвии мардони ин асри инфеъолӣ беш нест

Шер меғуранд ва чун вомии рисӣ бузғола анд

Сард шуд дил аз дами ин паҳлавонони ғурур

Рустаманд аммо бағали парвардаҳои хола анд

Дили сиёҳии як қалами ойӣнаи дор суҳбат аст

Гар ҳама аҳл хуросонанд аз бангола анд

Ҷумла бо рӯй мулоим қатраанд аммо чаҳ суд

Чун ба минои дили афтоданд яксар жола анд

Ҳамчуи дандони баҳри аизои васлу ҳиҷрашони яке сет

Гар ҳамаи як сола меоянд вагар садсола анд

Бо урӯҷи ҷоҳи ин афсурдагон бе мадор

Бар лаб ҳар бом чун хишти куҳан тбхолаҳ анд

Чашм агар дорад тамизи ҳасану қубҳи эътибор

Зангёни ҷомаи гулгун , навбаҳор лола анд

Бедил аз хираду бузурги он ба ки бурдорӣ назар

Давр говон рафт ва акнӯн ҳозирон гӯсола анд