Ҳркҷои ойӣнаи ҳасани ҷунун гул ме кунад

Дӯди савдо бар сари мо нозкокл ме кунад

Бар лаби мо , ханда яксар шикваи дард дил аст

Ҳар қадар хӯн мехӯрд ин шиша қлқл ме кунад

Синаи чоки шавқам аз фикри парешонам чаҳ бок

Ҳарки гардад шона , ёди зулф ва кокул ме кунад

Дили чисон бо хомшӣ созад ки ёди ҷилваи ?ут

Ҷавҳари ойӣнаро минқор булбул ме кунад

Дастгоҳи шавқ то болад зи худдории бро

Хокро ошуфтагии гардун таҷаммул ме кунад

Манзалати хоҳии мдорокн ки дар фаввораи об

Авҷ дорад он қадр каз худ таназзул ме кунад

Ҷилваи масту шавқи сар то нигоҳ аммо чаҳ суд

Дидау донистаи ҳайронӣ тағофул ме кунад

Зиндагии нақди нафасҳо рехт дар ҷайби фано

Аз тараддуд ҳар ки май ранҷад таваккул ме кунад

Аз саломати даст бояд шасту зини дарёи гузашт

Мавҷи ӣнҷо аз шикасти хештан пул ме кунад

Мавҷ чун бар ҳам хӯрд бедили ҳамон баҳрасту бас

Кам шудан аз ваҳм ҳастӣ ҷузъро кул ме кунад