Гузашти умр ба ларзиданами зи биму умед

Қазо навишт магари сархатам ба сояи бед

Саҳари дмондни перӣ чаҳ шомҳокаҳ надошт

Сиёҳ кард ҷаҳонам ба дидаи мӯии сифед

зи давр май шинавамгар забони мо ва шумост

Ҷлоҷлӣ ки садои баста бар дафи ноҳид

Ҷузи ихтироъи ҷунуни амл тарозон нест

Қиёмати ду нафаси умру ҳасрати ҷовид

Талоши халқ ба ҷое намерасад аммо

Ҳамон ба дӯши нафас ноқа мекашад умед

Ҳазари зи нашъаи давлат ки мастии як ҷом

Ҳануз мешаканд шишаи барсари ҷамшед

Намонад илму ҳунари ишқ то ба ёд омад

Чароғҳо ҳама гул кард домани хуршед

Ғубори қофилаи рафтагони пурафшони сет

Ки эй нафаси қадмон шом шуд ба мо барисед

Кудурат аз дил манъам намеравад бедил

Чаҳ мумкинаст ки чинӣ расад ба мӯии сифед