Золим чаҳ хаёласт мؤдб ба дар ояд

Он нест каҷӣ каз дами ақраба ба дар ояд

Май чорагар кулуфт зӯҳҳод нигарадед

Тӯфони магар аз ӯҳдаи мазҳаб ба дар ояд

Ороми замонии сет ки дар илми яқинат

Таъсии зи ҷамъияти кавкаб ба дар ояд

Ҷуз сӯхтани афсурдаи дилон ҳеҷ надоранд

Раҳмаст ба хиштӣ ки зи қолаб ба даройад

Бо бахти сияҳи чораи хобам чаҳ хаёласт

Бедор шавад соя чу аз шаб ба даройад

Зини марҳалаи хобоанда ба дар зан ки мабодо

Овози савор аз сами мураккаб ба даройад

Чун моҳи нав аз шарми замини бӯси ту доғам

Ҳарчанд ки пешонӣам аз лаб ба дар ояд

Хаттии зи сиҳкории ман сабт ҷабин аст

Тарсам ки занад ҷӯшу мураккаб ба дар ояд

Онҷо ки ғубори асар аз хуй ту гиранд

Оташтаряш чун арақ аз таб ба даройад

Гар партави ҳасани ту ба ин барқ шиква аст

Хуршеди ҳам аз хонаи магари шаб ба даройад

Дар хилвати дили суҳбати авҳом вабол аст

Безорам аз он ҳалқа ки ёрб ба дар ояд

Бедил чиқадр ташнаи ахФости маъонӣ

Дар нагуаш хазад ҳарқадр аз лаб ба дар ояд