Чаҳ шамъи имшаб дар ин маҳфили чаман пардоз ме ояд

Ки овози пари парвонаи ҳам глбоз ме ояд

Насимии гӯйӣ аз гулзори улфат боз ме ояд

Ки мушти хоки ман чун чашм дар парвоз ме ояд

Ману назораи ҳасанӣ ки аз бегонаи хуӣ ҳо

Дар оғӯшасту давр аз як нигоҳ андоз ме ояд

зи пеши оҳангии қонӯни ҳасратҳо чаҳ май пурсӣ

Шикаст аз ҳарчӣ бошад аз дилам овоз ме ояд

Пурафшон ҳавоӣ кистам ёрб ки дар ёдаш

Нафас дар парда андешаам гул боз ме ояд

зи дарё , бозгашти қатра , гавҳар дар гиреҳ дорад

Ниёзи ман зи тўФи ҷилва ӯ ноз ме ояд

Чаҳ ҳоҷати мутриби дигари тарабгоҳи муҳаббат ро

Ки аз як дил тапидани кори чандин соз ме ояд

зи худ рафтан агар мақсӯд бошад шуълаи мо ро

Фсрдн низ дорад ончӣ аз парвоз ме ояд

Нафас дуздидаам чун шамъ ва пинҳон нест доғи дил

Ҳануз аз хомшии буии лаб ғаммоз ме ояд

Ба ашкии фикри истиқболи оҳам ме тавон кардан

Ки грдолўдаҳ аз фатҳи тилисм роз ме ояд

Ҳануз аз сахти ҷонии ин қадари тоқат гумон дорам

Ки аз худ метавонам рафт агар ӯ боз ме ояд

Фусуни сози ғифлат гар нагардад пунбаи гӯшт

Чу тор аз дасти барҳами судаи ҳам овоз ме ояд

Дил ҳар зарраи хуршедии сет аммо ҷаҳди кӯи бедил

Манам ойӣна аз дастат агар пардоз ме ояд