Бедилон чанд хаёли гул ва шамшод кунед

Хӯн шавед он ҳама каз худ чаман эҷод кунед

Кӯи фазойӣ ки тавон ним тапиш бол ифшоанд

эй асирони қафаси хизмати сёдкнид

Мо ҳам аз гулшани дидор гулӣ ме чидем

Ҳар куҷо оина байнед зи мо ёд кунед

Ёрро бояд аз оғӯш нафас кард суроғ

Он қадри даври мтозид ки фарёд кунед

Гирди ороми дарин дашти тапиш хез куҷост

То ба пое барисед обила бунёд кунед

Вазъи номунфаилии сахт хиҷолат дорад

Кош аз ҳарзаи дўиҳои арақ эҷод кунед

Мавҷам аз машқ тапиш рафт ба тӯфони гудоз

Як гуҳари маънии афсурданам иршод кунед

Умрҳо шуд арақ олуд талоши суханам

Ба насими нафас сӯхтаам ёд кунед

Буии гул то нашавам нанги раҳои нкшм

Нестам сарв ки по дар гулам озод кунед

Сӯрати новакаш аз дил накушуд ҷуръати ман

Ба такаллуф агарам хома ӣ беҳзод кунед

Наргиси ёр ба ҳолам чаҳ назарҳо ки надошт

Маънии мунтахабам бар сари ман сод кунед

Ман бедили сабақи мадриса ӣ нисёнам

Ҳарчӣ кардед фаромӯши маро ёд кунед