Саъии нафас кафил туаст заҳмат ҷустуҷӯ мабар

Рбшаҳи дўонднши баси сети пой расӣдани самар

Дрхти маркази вафои нанги баланд ва паст нест

Сар ба тавоф по барем гар нарасад қадам ба сар

Доғ фусун ҳастӣам маънии дили з мо мапурс

Оинаро нафас задани барад ба олам дигар

Ширкати инфеъоли халқи ҷавҳар нашъа ҳаёст

Бар нам ҷабҳа ам фузуд домани ҳаркии гашт тар

Ъмргзшт ва мекашад сози адаб тарона ам

Нолае аз миён ӯ як ду адам ба парда тар

Дил ба адбгаҳ вафо дошт суроғи муддао

Шоҳиди парда ҳаё гуфт ҳамон бурун дар

Дархури арзи рози дили бахяи гшости захми лаб

То ндрнди пардаи ?ути пардаи ҳечкас мдр

Таври зи оҳи бедилии сина ба барқ доду сӯхт

Ишқгар ин паём ӯст вой ба ҳоли нома бар

Оина занг хӯрд ва рафт сайқали мо чаҳ мумкин аст

Аз шаби мо саломи гӯии шоми ту гар шавад саҳар

Аҷз ба сар намекашад ғайри кудурат аз сафо

Сайри парии з санг кун бенафасаст шиша гар

Тоқати як ҷаҳони талаб дар дил бе димоғи сӯхт

Роҳи ҳазор мавҷ зад обилаи поеи гуҳар

Бедил агар нишастаем роҳ ҳавас набаста ем

Домани мости зери санги неи сари мо ба зери пар