Бо ҳама бедасту поеи андакии ҳиммати гумор

Осмон меболад ӣнҷои кӯдаки домани савор

Вазъи бекории далели инфеъол кас мабод

То зи саъии нохунати кории кушояди сари мхор

ПрФшониҳости сози эътибор , огоҳ бош

Ғайри рангу бӯ чаҳ дорад кисвати ранги баҳор

Сарв агар бошад ба ин дилбастагии озодяш

Нола хоҳад шуд зи тавқи қамарёни фитроки вор

Фарқ натавон ёфтан дар ибрати ободи зуҳӯр

Ашки шамъи анҷуман то гиряи шамъи мазор

Дар чаман ҳар ҷои муҳайёӣ проФшонӣаст ранг

Ғунча мегуяд қафас тангаст поси шарми дор

Роҳи саҳрои адами тай карданат осон набӯд

То нафас сар мезанад биншину хор аз по барор

Олимиро тинат беҳосилам бекор кард

Бар ҳино май чарбади ин рангӣ ки ман дорам ба кор

Ҳркҷои по май нуҳум аз тирагӣ по ме хӯрам

Чун нафас ҳарчанд дорам роҳ дар ойӣнаи зор

Ваъдаи дидор дар хоками нишонд ва пер кард

Шуд сифеди охири зи мӯ ӣам кӯчаҳои интизор

Зарф васлам нест аммо дар камӣнгоҳи умед

Рафтани рангам тиҳӣ карда сети як оғӯши вор

Ҳирси осон барнаме дорад дил аз асбоби ҷоҳ

Умрҳо бояд ки гардад оби дргўҳри ғубор

Гирди ҷоҳ аз ошёни фақри берун ронда ам

Хӯрдааст ин нақди ҳам азтнгии дастами фишор

Бихўдии бедили фусуни шуъла ҷувола дошт

Ранг гардондан кашид охир ба гирди ман ҳисор