Чашми таъзим азгарон ҷонони ин маҳфили мадор
Кӯфтан гардад Асо каз санг бархезад шарор
Сайри ин гулшани молши инфеъоли хуррамии сет
Оқибати сар дар шикасти ранг май дуздади баҳор
Ҳарчӣ меболад илм бар дӯши гирди оҷизии сет
Нитсаатон шуд арса аз ангуштҳои зинҳор
Аз баннои чинӣ дил кист бардорад шикаст
эй фалакгар мардии ин мӯ аз хамир мо барор
Нашъаи давру тасалсули токаи рогрдди насиб
Ҷои соғари шшҷҳт хамёза мечӣанд хумор
Дили зи забти як нафаси ҷамъият куляш нест
Баҳри зи афсуни гуҳар то кӣ з худ гирад канор
Олами имкони тмошохонаҳ ойӣна аст
Ҳарчӣ май байнам ба ранги рафтаи хешами дучор
Бо дили афтодаи сети кори зиндагӣ огоҳ бош
Обро ночор бояд гашти дргўҳри ғубор
Марзбони яъси имшаби номи Фарҳод ки буд
Каз гаронӣ шуд садои нақши нигини кӯҳсор
Буии пероҳан ба ҳасрат кард халқиро мисл
намекашад як дидаи ёқӯби чандини интизор
Аз нафаси саъии ҷунуни ноқисами фаҳмидании сет
Сад гиребон май дирам аммо ҳамин як риштаи вор
Май кашам то қомати перии сети бор ҳарчӣ ҳаст
Гӯи фалаки дӯши хами худ низ бар дӯшами гузор
Бӯрёии фақрами охири шуҳра офоқ шуд
Ҳар сари мӯии ман ӣнҷо чун нафас шуд неи савор
Заҳмати фикри дрўдн то кӣ эй кишти амл
Пуркуҳан шуд реша акнӯн гардан дигар барор
Бедил аз илму амалгар муддао ҷамъият аст
Ҳеҷ кории ғайр бекорӣ намеояд ба кор