Кӣ равад аз хотир ошуфтаам савдои ноз

Мӯ ба мӯем реша дорад аз хаташи ғавғои ноз

Арш парвозаст маънӣ то змингирсти лафз

ӣнқадар аз аҷзи ман қад мекашад болои ноз

Дил на танҳо аз тағофулҳои саршораш гудохт

Ҳайрати ойӣнаи ҳам хӯнаст зи истиғнои ноз

Нест мумкин гул кунад зини пардаи аҷзу ғурур

Ишқ бе арзи ниёзу ҳасан бе ?имаии ноз

То ба шухӣ мезанад чашмати арақ гул ме кунад

Нест бе эҷоди гавҳари мавҷи ин дарёии ноз

Бскаҳи иброми ниёз аз бихўдӣ барадем пеш

Чин абрӯ шуд табассум бар лаб гуёӣ ноз

Гарчи ранги шӯхи чашмӣ барнаме дорад ҳаё

Дар арақи як сари нигаҳ май пурвирди симои ноз

Дар чаман , раъноеи сарв лаб ҷӯям кдохт

Азкҷо афтодааст ин сояи болои ноз

То ба кӣ бошӣ фузули орзӯҳои ғурур

Дар нёзобод ҳастӣ нест холии ҷои ноз

Шуълаи афсурдаи раъное ба хокистар наҳуфт

Мӯии перии гашти охири пунбаи минои ноз

Гртзлм доманат гирад ба дил хӯн кун нафас

Бо тағофул туамаст афтодаи сети сар то пои ноз

Чашми кӯ то аз қумоши ҳайрат огоҳаш кунанд

Сахт бирнгаст бедили сӯрати дебои ноз