Тамошое ки ман дорам муқӣми чашми ҳайронаш

Ҳазор ойӣнаи як гул медиҳад аз тарафи бастонаш

Нафас дар синаам тирии сет аз бедоди ҳиҷронаш

Ки ман дил кардаам ном ба хӯни олӯдаи пайконаш

Ба олами барқи ҳасанати оташи афкандаи сет май тарсам

Ки гирад дӯди хати доман чу даст дод хоҳонаш

Чунон равшан шудӣ ёрб саводи сарнавишти ман

Ки аз беҳосилӣ карданд нақши тоқи нисёнаш

зи тарки перҳани озодагонро нест расвоӣ

Надорад нолаи осорӣ ки бояд дид урёнаш

Ҷунун гардид моро раҳнамои каъбаи шавқӣ

Ки аз дилҳои битоқт буд рег биёбонаш

Сафои дили кудуратҳои имкон бар ту басти охир

Ду олам дӯд кард иншои чароғи зери домонаш

Паии озори мардум аз ҷаҳаннам кам наме бошад

Биҳишти ҷовдон ва як нафаси ташвиши шайтонаш

Адамро ҳастӣ андешиданат нагузошт бе сӯрат

Чаҳ душвории сет каз авҳом натавон кард осонаш

Назар во кардае тарки ҳавасҳои иқомат кун

Ки шамъи ӣнҷои ҳамон по мекашад сар аз гиребонаш

Ба гардиш ҳар нафаси ранги баҳорат даст ме сояд

Чаҳ лозим осиёбонат кунад вазъи пушаймонаш

Баёзи орзӯи бедили савод ҳайратӣ дорад

Ки равшан мекунад ибрат ба чашми пери канъонаш