Забони фарсӯдаи нақдиро ки шуд пои бастаи савдояш

Қиёмат дорад имрӯзӣ ки дар ёдаст фардояш

Муҳӣти ишқи брмҳрўмии он қатра ме гиряд

Ки даҳр аз танги чашмӣ дар садаф вомӣ кунад ҷояш

Дарин гулшан на танҳо булбуласт аз хона бар дуашон

Ки анқои ҳам ғам беошёнӣ кард анқояш

Агркоми умедӣ бар нигараданд ме ҳастӣ

Тавон паймона пуркард аз шикасти ранги минояш

Ҳузури офтоб аз сояи гирд аҷз ме чӣанд

Зпстӣ то буруни ое нигоҳӣ кун ба болояш

Фузуданҳо ниқоб ваҳшатаст аҷзои имкон ро

Наёбӣ ҷузи шарари сангӣ ки бишкофӣ муаммояш

Бурун аз арзи нуқсонами камолаш олимӣ дорад

Намудем қатраи вории мавҷ сар додам ба дарёяш

Зиёратгоҳи аҳвол шаҳид кист ин гулшан

Ки дар хӯн метапад назора аз ранги тамошояш

Ба зиндон дошт умрии ҷуръати ҷавлони ғуборам ро

Ба доман покшидн дод охири сар ба саҳрояш

Тараҳҳум кун барони бедил ки аз афсуни навмидӣ

Ба матлаб мефишонд даст ва брхўд мерасад поиш