Шаръ ҳар дайни баҳра ӯ нест ҷузи рафъи шкўк

Қабзаи теғии фарангии сохт бо дандони хӯк

Гарчи ҳукми як нафас созаст дар дайру ҳарам

Нолаи ноқавс бо лаббайк натавон ёфт кӯк

Аз такаллуф чун гузаштии расм ва ойин ботиласт

Машраби урёнӣ аз маҷнӯн намехоҳад сулӯк

Ғайри хубони қадрдон дил намебошад касе

Иззати ойӣна бояд дид дар базми мулӯк

Дўргрдўн бо мизоҷи комилон норост аст

Ришта суст уфтад агар бошдкҷӣ дар сози дӯк

Кӣ расад ёрб ба дод мо яқини нестӣ

Сарф шуд умри талаб дар антзоркошу бўк

Ҷабрёни маҳфили тақдири пар бечора анд

Бо қазои бедил чаҳ созад дасту пои лангу Лук