Кӯи ҷаҳд ки чун буии гул аз ҳуши худ уфтам

Яъне ду се гоми онсӯии оғӯши худ уфтам

Дар сӯхтанами шамъи сифати арзи нёзист

Мпсндкаҳ дар оташи хомӯши худ уфтам

Дар хоки раҳ афтодаам аммо чаҳ хаёласт

Каз ёди шаби ваъдаи фаромӯши худ уфтам

Баҳри дгарон чанд кунам ваъзи тарозӣ

эй кош шавам ҳарфӣ ва дар гӯши худ уфтам

Кӯи лағзиши пое ки ба номӯси вафоят

Бори ду ҷаҳони гирам ва бар дӯши худ уфтам

Умрӣаст ки дарё ба канораст ҳубобам

Он ба ки дар андешаи оғӯши худ уфтам

Шӯри талабами монеъ таҳқиқ висоласт

Хмхонаҳи розам агар аз ҷӯши худ уфтам

эй бахти сияҳи рӯз чаро соя накардӣ

То дар қадами сарви қбопўши худ уфтам

Бедили ҳамаи тани бори худам чун нафаси субҳ

Бар дӯш ки уфтам агар аз дӯши худ уфтам