Кӯи шӯри димоғӣ ки ба савдои ту уфтам

Гардӣ кунам эҷод ва ба саҳрои ту уфтам

Умрии сети дарин боғи пари афшони умедам

Шояд чу нигаҳ бар гули раънои ту уфтам

Он зулфи парешони ҳамаи ҷо фитна фиканда сет

Ҳар дом ки байнам ба таманнои ту уфтам

Чун сояи зи сар то қадамами завқи суҷудии сет

Бигзор ки дар пои саропои ту уфтам

Мапаснд ки имрӯзи ман гумшудаи фурсат

Дар кашмакаши ваъдаи фардои ту уфтам

Хуршеди гиребон хаёлот надорад

Кӯи лафз ки дар фикри муаммои ту уфтам

Пурвои хами абрӯии ноз фалакам нест

Ҳайҳотгар аз тоқи дили орои ту уфтам

Чун сайли дарин дашт ва дирам нест тасаллӣ

ё раби рӯм аз хеш ба дрбоби ту уфтам

Бедил ба раҳи ишқи талошат хаҷалам кард

Пеши ои қадамӣ чанд ки дар пои ту уфтам