Бе рӯй тугар гиря ба андоза кунад чашм

Бар ҳар мижаи тӯфон дигар тоза кунад чашм

То кас нашавад муҳаррами махмури нигоҳат

Дасти мижаи сади раҳ хамёза кунад чашм

Бози ой ки чун шамъ ба он шуълаи дидор

Доғи куҳани хеши ҳамон тоза кунад чашм

Ин нусхаи ҳайрат ки савод мижа дорад

Беш аз варақӣ нест чаҳ шероза кунад чашм

Ҳам зарфии дарёи қафас ваҳм ҳубобаст

Бо дил чиқадр даъвӣ андоза кунад чашм

Чун оинаи як ҷилваи азин хона бурун нест

Аз ҳайрат агар ҳалқа дарвоза кунад чашм

Олами ҳама зон тарзи нигаҳ серума ғубораст

Ёрб зи тағофули нафасӣ ғоза кунад чашм

Кӯи сози нигоҳӣ ки буд қобили дидор

Гирам ки ҳазор оина шероза кунад чашм

Аз ҳасрати дидори қадаҳ гир висолем

Махмури лақои ту з хамёза кунад чашм

Бедили чамани нозглии ханда фуруш аст

Умед ки захми дили мо тоза кунад чашм