То ҳасрати сари манзил ӯ барад з ҷоем

Манзили ҳама чун обилаи Фрсўд ба поем

Меҳмони бисоти тарабам лек чаҳ ҳосил

Чун шамъи ҳамон паҳлавӣ хешаст ғизоем

Дар парда ҳастӣ нафасӣ беш надорем

То чанд биболади қафас андӯд навоем

Пайдост зи парвози ғуборӣ чаҳ кушояд

эй коши хам саҷда хӯрд даст дуоем

Ҷайби нафасӣ май дирам ва май рӯм аз хеш

Кас нест бафаҳмад ки чаҳ рангӣаст қабоем

Кунин ғборист каз ойӣнаи ман рехт

Кӯи олами дигар агар аз хеши броим

Аз санъати машшотагӣ яъс мапурсед

Каз хӯни муроди ду ҷаҳон баст ҳиноем

Гирои ман ҳайрату рафтор тапидан

Аз ҷаҳд мапурс оинаи даст мижа поем

Қонӯни ндомткдаҳ маҳфил аҷзем

Оҳистатар аз судан даст аст садоем

Таҳқиқи зи мавҳумии созам чаҳ намояд

Тимсоламу вонист ба ҳеҷ оина ҷоем

Ҳасрат чаҳ фусун хонд ки аз рӯзи видоъат

Бар ҳар чаҳ назар мефиканам рӯ ба қафоем

Бедил ба мақомӣ ки туе шамъи бисоташ

Як зарра неамгар ҳамаи хуршеди намоям