Давр ҳастӣ пеш аз гомӣ тамомаш карда ем

Умри ваҳмӣ буд қурбон хиромаш карда ем

Шишаҳо бояд арақи брҷбҳаҳи мо бишиканад

Казтариҳои ҳаваси таклиф ҷомаш карда ем

Моҷарои субҳ ва шабнам дидӣ аз ҳастӣ мапурс

Сад нафас шуд об кин миқдор ромиш карда ем

Хоби айши зиндагии пурмунфаили таъбир буд

Шахси фитратро ҷанб аз аҳтломш карда ем

Зиндагӣ талхаст аз ташвиши истиқболи марг

Оҳ аз фикри адоеи он чаҳ вомаш карда ем

Тираи бахтии ҳам ба осонӣ намеояд ба даст

То шафақи хӯрдаи сети хӯн , субҳӣ ки шомаш карда ем

Мо асирон чун шроркоғз оташ зада

Машқи озодии зи чашмакҳои домаш карда ем

Чашми мо мижгон надуздида сети зи ошӯби ғубор

Дар раҳ ӯ ҳар чаҳ пеш омад саломаш карда ем

Пеш дилдораст дили қосиди дамии конҷои рисӣ

Дам нахоҳӣ здкаҳи мо чизе паёмаш карда ем

Ғайр хомӯшӣ намеҷӯшад зи мушти хоки мо

Серума гардӣ дораду фарёд номаш карда ем

Манзари кайфияти гардуни ҳавоӣ беш нест

Борҳо чун субҳи мо ҳам сирбомш карда ем

Назд мо бедили алоҷи муддаӣ душвор нест

Аз лаби хомӯши фикр интиқомаш карда ем