Умрҳо дар парда буд асрори ваҳми мо ва ман

Сайқали зангори ин ойӣна шуд охири кафан

Бо иқомати мо нафаси сармоягон бе нисбатем

Доманӣ дорад ғубори субҳ дар оҳани шикан

Қайди ҷисмонӣ гуворо кард афсуни маош

Баҳри обу донаи халқӣ дар қафас дорад ватан

Он ҳаваси манзил ки боғи ҷнтш номида анд

Рангҳо чидаи сети лекин дар ғубори ваҳму занн

Ҳар тарафи ҷоми хаёлии кҷклоаҳи бихўдии сет

Гардиши чашмӣ ки дорад ин фарангии анҷуман

Чанд бошӣ инфеъоли омодаи ифроти айш

Ханда саршор дорад гиря аз оби даҳан

Ғофил аз тақдир бар тадбир май чинии дукон

Коргоҳ бениёзӣ нест ҷои илму фан

Аз иморати хишти ғифлат то лаҳади чидаи сети халқ

эй зи худ ғофили ту ҳам хиштии барӣни вайронаи зан

Ҳечкас аз инфеъоли зиндагӣ огоҳ нест

Шамъи азшрм об мегардад ту зрбн кун лаган

Он қадрҳо рафтан аз хешат намехоҳад талош

Шамъро як гардиш рангаст ва сад доман задан

Саъии хомӯшии саботи табъи иншо кардан аст

Оташ ёқӯт мегардад нафас аз сӯхтан

Қолаби фарсӯдаи заҳмати интизор марг нест

намекунад эҷоди сайл аз хубаши девори куҳан

Ғоза ӣ ҳасани адо осон намеояд ба даст

Фикри хӯнҳо май хуи рад то ранг мегирад сухан

Коргоҳи интизори мо тасаллии боф буд

Пунбаи чашм сипед оварад буии перҳан

Хӯни помолӣ ки чун ранг ҳиноят дода анд

Обрӯ гардад агар бар ҷои туоне рехтан

Зиндагии бедили ҷаҳониро зи марг огоҳ кард

Маҳв буд андӯҳ рафтангар наме буд омадан