То чанд ба айби ман вмои чашм гушӯдан

Ойӣнаи мо об шуд аз шарми намӯдан

Монанди шарари донаи биҳосли мо ро

Нои коштаи диданди сазовори дрўдн

Зин беш ки коҳидӣ аз асбоби тааюн

эй сифри ҳавас бар ту чаҳ хоҳанд фузудан

Ҷамъияти дили вақфи муқӣм пас зонуаст

Бояд ба тааммули мижае чанд ғнўдн

Нои софии дили бихбр аз ваҳму гумон буд

Тимсол бар ойӣнаи мо басти зудудан

Илму амалӣ чанд ки афсона ваҳм аст

намеҷӯшад азин парда чу гуфтани зи шунидан

Моро ба тсрФкдаҳи олами асбоб

Дастии сет ки бояд чу нафас бар ҳама судан

Хамёзаи ғанимати шимурди завқи висолам

Чашмам ба ту во мекунад оғӯш гушӯдан

Мо хок нишинон чаман айш давомем

Гул аз сар таслим маҳоласт рубудан

Ҷузи аҷзи зи пайдоеи мо парда гшо нест

Андоз хамӣ ҳаст дар абрӯии намӯдан

Бедили Роми фурсати сарви барг нафас туаст

Ҷое ки ту бошӣ натавон онҳама бӯдан