Аз мо паёми васл тиҳӣ кард ҷои мо

Охир ба мо расед зи ҷонони дуои мо

Мавҷи гуҳари хиҷолати ҷавлони куҷои барад

Аз саъии норасо ба сар афтод пои мо

Бо ?наргаст чаҳ арзи таманнои дҳдксӣ

Дидеми серумае ки нигаҳ шуд садои мо

Домони нозат аз чаҳ тағофул шикаста анд

Каз мо параст оина бе сафои мо

Сармояи ҳубоб ба ғайр аз муҳӣт чист

Оби тўоби моу ҳавояти ҳавои мо

Паҳлуи тиҳӣ намӯдан дарёст сози мавҷ

Худро дамии зи худ бадари ор аз барои мо

Ворастааи таъаллуқи зуннор ва сбҳаҳ ем

Найранги ин ду ришта надузад қабои мо

Барҷаста нест пилаи мизони хомшӣ

Ёрб ба санг серума насанҷӣ садои мо

Ҳарф тамаъ мабод бурун ояд аз либос

Матлаб ба хирқа дӯхт суоли гадои мо

Гавҳари ҳамон бурун муҳӣтаст дрмҳит

Бо мо чаҳ мекунад дил аз мо ҷудои мо

Бедил ба вазъи халқ маҳоласт зистан

Бегонагӣ агар нашавад ошнои мо