Ҷунуни мо бёбонҳост аз оворагеи берун

Чу маҷнӯн кош созад гирди мо бо домани ҳомӯн

Суроғи офият аз барги барги ин чамани ҷустам

Куҷои ороми кӯи роҳат ҷаҳонӣ метапад дар хӯн

Муқӣми сояи бед аз чаман дорад фароғатҳо

Ба рафъ бе касе кам нест мӯи ҳам барсари маҷнӯн

Дарин гулзор мумкин нест аз таҳқиқи глчидн

зи домони замини икчшми ҳайрони гир то гардун

Табассуми нусха аз лаълаш ки дорад тоб бардорад

Раг ёқӯт мегардад намоёни зини хати мавзун

Фунуни наргисаш ҳар ҷои китоби саҳари пардозад

Ба ҷайби хами нигоҳ чашм ҳайронаст афлотӯн

Таби шавқ ки меҷӯшад зи мағзи устихони ман

Ки аз набзами чўтори шамъи оташ май ҷаҳди берун

Саводи аи зтроби мавҷи ин тӯфон нашуд равшан

Ҳубоби он ба ки айнаки бишиканад дар дидаи Ҷайҳун

Гирифтам вои шикофии пардаи рамзи нафасҳо ро

Чаҳ хоҳӣ хонд ҷузи авҳом аз ин сатри ҳавои мазмун

Ба ғайр аз ишқ рангӣ нест ҳасан бениёзӣ ро

Ҳамагар номи Лайлии бардае гул мекунад маҷнӯн

Мапурсед аз насими нотавони парвози эҷодам

Дами субҳ азал будам нафас гул кардаам акнӯн

Ба ин аҷзӣ ки дар бунёди тоқат дидаам бедил

Магар кӯҳӣ шавам то нолаи пардозами ман маҳзун