Гар нафас чӣанд ба ин фурсати бисоти дастгоҳ

Чун саҳар бар мо шикастан мерасад пеш аз кулоҳ

Сина софӣ мешавад бепарда то дам май занам

Дар дили мо чун ҳубоби ойӣна пардозаст оҳ

Мо ва ман охири саводи яъс равшан ме кунад

Халқӣ аз машқи нафас ойӣна месозад сиёҳ

Соҳиб дил кист ҳайронами дарин ғифлати саро

Оинаи як гул заминасту ҷаҳонии хонаи хоҳ

Гргшоиии дидаи инсоф бар иқболи зулм

Ҳмчўотш ахгарасту шуълаи он тахти вукалоа

Авҷи иқболи шаҳаншоҳӣ таваҳҳум карда аст

Бар сари мижгони нами ашкӣ чакидани дастгоҳ

Устихони чарб ва хушкӣ ҳаст каз хосияташ

Саги тавваҷуҳ бар гадо дорад ҳумо бар подшоҳ

эй ҳаваси расвои дебоу атлас равшан аст

Беш азин аз ҷома урёнӣам урён махоҳ

Бо шикваи осмони гардани ниФрозди замин

Хок бояд буд пеши рифъати он боргоҳ

Муҳаррами роз карам натавон шудан бе эҳтиёҷ

Дар паноҳи раҳмати охир май баради моро гуноҳ

Бе гудози нестӣ сӯрат набандад огаҳӣ

Шамъи ин маҳфили саропо серумааст ва як нигоҳ

Гар ба ин рангаст беди ли равнақи бозори даҳр

То қиёмати Юсуфи мо барнаме ояд зчоаҳ