Бар авҷ бениёзӣ агар ворсидаҳ Эй

То сар ба пушт по нарасад норасида Эй

эй нардбони тарози хумсатони эътибор

Чун нашъа то димоғ ба сад ҷои расида Эй

Ин мо ва ман тарона ҳар норасида нест

Ҳарфати зи мнзлист ки гуё расида Эй

Кӯи манзил ва чаҳ ҷодаи хаёлӣ дигар бабанд

эй миваи расида ба худ ворсидаҳ Эй

Фаҳмиданӣ сет нашав намой таназзулат

Яъне чу мӯии сар ба таҳи пои расида Эй

Вомонднӣ шуд обилаи пои ҳимматат

Пиндоштӣ ба авҷи сурайёи расида Эй

Дар илми мутлақи ин ҳама чун ва чаро набӯд

эй маънии яқин ба чаҳ иншои расида Эй

Доғем азин фусун ки дарин ҳайрати анҷуман

Бо мо расидае ту ва танҳо расида Эй

Халқӣ ба ҷилваи ту тамошое худ аст

Гуё зи сайри оинаи мо расида Эй

Фикри шикасти тавба мо нест он қадр

Минои ту ҳам зи олами хорои расида Эй

Ҳарҷо рисии ҳамин амалат ҳосиласту бас

Имрӯз фарз кун ки ба фардои расида Эй

эй корвони воҳимаи ғурбату ватан

Зон кишварат ки ронад ки ӣнҷои расида Эй

Бедили зи паҳлавӣ чаҳ камоласт даъвӣат

Мзмўнкӣ ба хотири анқои расида Эй