зи урёнии ҷунун мо нашуд мағрури сомонӣ

Тавон даст аз ду олами барад агар бошад гиребонӣ

Магар аз худ рӯм то ашкии воҳӣ ба мавҷ ояд

Ки чун шабнам неам сар то қадами ҷузи чашми ҳайронӣ

Чаҳ сони зибри фалаки арз баландӣҳо диҳад ҳиммат

Ки аз кӯтоҳии ин хайма натавон чиди домоне

Надонам аз кадомин кӯчаи хезади гирди ман ё раб

Навой шавқам ва гум кардаам раҳ дар нестоне

Табассуми ҷилвае чун субҳ бигузашт азкнори ман

Саропоем ниҳон гардид дар гирди намакдонӣ

зи сӯзи дили таҷаллии манзари барқии сет ҳар узвам

Чу миҷмар дорам аз як шуълаи сомони чароғоне

зи қурби сояи ман май гудозади Зуҳраи роҳат

Табӣ дар устихон дорам чу ширӣ дар нестоне

Чунин каз ҳар бен мӯи интизори чашми ёқӯбам

Пас аз мурдан тавонад рехти хоками ранги канъонӣ

Ба зулф ӯ шикасти омодаи ҳасрат дилӣ дорам

Ки умрӣ шуд шикан май пурвирд дар снблстонӣ

Ба асбоби таъаллуқ ҷамъ натавон ёфт осўдн

Ду олам маҳв гардад то расад мижгон ба мижгонӣ

Ҳиўлӣ монад даҳру нақшӣ аз пайкар набаст охир

зи лафзи ин муаммо барнаёмад номи инсонӣ

Агар бедил чўгл поем зи доман барнаме ояд

Надорад кӯтаҳии дасти ман аз сайри гиребонӣ