Шӯр гмгштгӣ ам зад ба дар расвоӣ

Ҳайфи ҳиммат ки шавад мунфаили анқое

Нанг ҳушаст ки чун акси дарин дашти сароб

Об ойӣна кунад киштии каси дарёӣ

Халқӣ аз лофи ҷунун шефта огоҳӣаст

Ту ба хамёза мабар арзи қадаҳи паймое

Шамъ бо монданаш аз хеши гузашти охири кор

Пушт пойаст зи сар то ба қадам бе пое

Дар мақомӣ ки нафаси наъл дар оташ дорад

Ханда меоядам аз ғифлат бе парвое

Ёди он қомати раъно ба такаллуф накунӣ

Ки мабодо рӯй аз хешу қиёмати ое

Ҳасрати бода кашӣ нест кам аз оташи сувар

Кӯҳҳо рафт ба бод аз ҳаваси миное

Саъй мутриб нашавад чорагар кулуфти дил

Ин гиреҳ нест ки нохуни занӣ ва бигушое

Шӯри ҳангомаи афлоку хурӯши дили хок

Бесадотар зи ду дастаст чу бар ҳам сое

Ҳарфи ишқи анҷуман орой хурӯшаст ӣнҷо

Банд не гардад агар лаби баҳами оради ное

Хоб дар дидаи арбоби қаноат талх аст

Бӯрё гар накунад махмалӣу дебое

Ҳиҷ ҷо нест тиҳии ҷои баҳам ҷӯшидан

Шаш ҷиҳат олам анқост пар аз танҳоӣ

Шуъларо ҷузи таҳи хокистараш ором куҷост

Ҷаҳд он кун ки ту дар сояи хеши осое

Бедили ин моу миннати ҳоил осор сафост

Нафасӣ оина бошӣ ки нафас нанамое