Нашуд ойӣнаи кайфияти мо зоҳири ороӣ

Ниҳон монадем чун маънӣ ба чандини лафзи пайдое

Ба ғифлати сохт дил то вораед аз ғайрати имкон

Чаҳҳо май сӯхти ин ойӣна гар медошт бенаӣ

Мизоҷи офият яксар шикаст омодааст ӣнҷо

Ҳамагар санг бошад нест бе андӯҳи миное

Балад ишқаст аз сари манзили маҷнӯн чаҳ май пурсӣ

Ки ӣнҷои хонаҳо чун дида оҳӯаст саҳройӣ

Хаёли зиндагӣ пухтани димоғ ҳарза ме хоҳад

Ҳамагар дил шавад ойӣнаи ?ути он ба ки нанамое

Алаф хорӣ набояд сар кашад аз ҳукми гардунат

Ки дӯш аз бор агар дуздӣ ба зери чӯб май ое

зи нанги эътибор пуч ҳастӣ бар наме ояд

Адам кард аз тараҳҳуми пайкари моро ҳаюлое

Навое аз садаф гул мекунад к-эии ғофил аз қисмат

Лаби хушкӣ ки мо дорем дрбоиии сети дарёӣ

Ба хомӯшӣ мабош аз нола бе ранги дили ғофил

Нафаси чандини Нитсаатон реша дорад аз лаби ное

Ба хоби нози ҳам зон чашм ҷодӯ мекашад қомат

Ба андоз баландӣҳои мижгони фитнаи болоӣ

Ниҳон медорад аз шарми такаллуми лаъли хомӯшаш

Чу банди нешикар дар бӯси ҳам завқи шкрхоиӣ

Ҳилоли авҷи қадар аз вазъи таслим ту ме болад

Фалаки фаршигар аз худ як хами абрӯи фурӯди ое

Надонам бо ки май бояд дарин вайрона ҷӯшидан

Ба ҳрмҳФл ки раҳи барадам чу шамъами сӯхти танҳоӣ

Ҳавои доман ӯ гар набошад шҳпри ҳиммат

Ки бар медорад аз мушти ғуборами нотавоноӣ

Чаҳ сон аз сустии толеъи зи по афтодаам бедил

Ки тимсоли заъифамро кунад ойӣнаи дебое