эй оинаи ҳасани таманнои ту ҷон ҳо

Авроқи гулистони санои ту забон ҳо

Бе замзамаи ҳамди ту қонӯни сухан ро

Афсурда чу хӯни раг тораст баён ҳо

Аз ҳасрати гулзори тамошоӣ ту обаст

Чун шабнами гули оина дар оинаи дон ҳо

Бетоб висоласт дил аммо чаҳ тавон кард

Ҷисмаст ба роҳати гиреҳи риштаи ҷон ҳо

Онҷо ки буд ҷилваи гуҳи ҳасани камолат

Чун оина маҳваст яқинҳоу гумон ҳо

Аз марҳамати оми ту дар кӯии иҷобат

Гум гашта асарҳо ба таку пўии фиғон ҳо

Аз қӯти таъӣди ту таҳрики насимӣ

Бар баҳр кашад аз шикани мавҷи камон ҳо

Дар чорсўии даҳр гузар кард хаёлат

Лабрез шуд аз ҳайрати ойӣнаи дукон ҳо

Дар пардаи дили ғайр хаёлат натавон ёфт

Ҷўлонкдаҳ партав моҳанд каттон ҳо

Дар дида бедил набӯд як дили пари хӯн

Бе доғи ҳавои ту дар тани лолаи ситон ҳо