Ду рӯзӣ фурсат омӯзад дуруди мстФои мо ро

Ки пеш аз марг дар дунё биёмурзад худои мо ро

Дар ин саҳрои куҷо бо хеш уфтад иттифоқи мо

Ки ваҳм бесару поеи барад аз худ ҷудои мо ро

Ба гардиш хона чархем ҳайрони дона чанде

Ғубори мо магари беруни баради зини Асияи мо ро

Агар имрӯзи дил бо хокро ҳ Муртазо ҷӯшад

Кунад маҳшури фардои фазли ҳақ бо асФёи мо ро

Ба ҳарфу савт мумкин нест аз олами бурун ҷустан

Чаҳ созад кас , зи гунбади барнамеи оради садои мо ро

зи саъии дасту пои ойӣна мақсад нашуд равшан

Куҷое эй зи худ рафтан ту чизеи вонмои мо ро

Ғубори мо ба саҳрои адами бол дигар ме зад

Фузулӣ дар куҷои андохт ёрб аз куҷои мо ро

Кабоб хон ҷинати лиззати хӯн ҷигар дорад

Қазо чанде ба завқи ин ғизо дод иштиҳои мо ро

Кафи хоки нафаси бол ва парем , аззбт мо бигузар

Ба гардун май барад чун субҳ аз худ ин ҳавои мо ро

Ҷунун ҳо доштем аммо ҳиҷоби фақр пеш омад

зи забт нола кард огоҳи не дар бўрбои мо ро

Нафаси вории магар дар дил хазад умеди осўдн

Ки зери осмон пайдо нашуд ҷои ҳеҷ ҷои мо ро

Дили афсурда аз мо ғайр бекорӣ наме хоҳад

Ҳино бастааст ин як қатраи хӯни сар то ба пои мо ро

зи дили умеди улфат буд бо ҳар ноумедӣ ҳо

Ба ин бегонаи ҳам гоҳе накарданд ошнои мо ро

Ба урёнӣ касе огаҳ набӯд аз ҳоли мо бедил

Чаҳ расвоӣ ки омад пеш дар зери қабои мо ро