Шӯри истиғнои ишқ аз ҳасрат дил бӯда аст

Кӯси арбоби карами фарёд соил бӯда аст

Чашми ғифлати пешаро афсурдагӣ имрӯз нест

Мушти хоки мо ба ҳар ҷо буд комил бӯда аст

Дар гирифторӣ расо шуд нашъаи парвози ман

Боли озодӣ чу сарвами пой дар гул бӯда аст

Мавҷ то дар ҷунбиш ояд меравад аз худ ҳубоб

Гирди боли афшонии рангами ҳамин дил бӯда аст

Шуд тапидани ҷодаи сарманзили осоишам

Ошёни айши зери бол бсмл бӯда аст

Ғофилам дорад зи дарёи лофи бениш чун ҳубоб

Пардаи чашмӣ ба чандини ҷилва ҳоил бӯда аст

Кард охири восили базми ту аз худ рафтанам

Сояро дар хонаи хуршед манзил бӯда аст

Қолаби афсурдаи моро дар ғубори ваҳми сӯхт

Ғарқаи баҳрӣ ки мо будем соҳил бӯда аст

Дафтари имкони з бекорӣ надорад сафҳа Эй

Пардаи чашми ғалати байни фард ботил бӯда аст

Гар фано хоҳам ғами қатъ умедам ме кашад

Марги ҳам чун зиндагонӣ бе ту мушкили бӯ даҳ аст

Чун нафаси ойӣнаи дили ҳам саботи мо надод

Ҳайфи нақши мо ки дар ҳар сафҳа зоил бӯда аст

Бихўдӣ кард аз ҳузури Лайлии дили ғофилам

Варна ҳар ашкӣ ки рафт аз дида маҳмил бӯда аст

Нест найрангӣ ки нақши эътибор хок нест

Нест гардидан ба сад ҳастӣ муқобил бӯда аст

Имтидоди умри бедили сахтӣ аз табъами рабӯд

Гардиши соли Осиёи дона дил бӯда аст