Барқи офати лмъаҳ дар безабтӣ асрор дошт

Наъраи Мансур то гардани фарозад дор дошт

Нағмаи тори нафас бемужда васлӣ набӯд

Набзи дил то метапид овози пой ёр дошт

Давр бош манъ дидани пеш ӣяш ҷилва аст

Лнтароне барқи чандини шуъла дидор дошт

Гирди парвозӣ з ҳастӣ то адам пайваста аст

Корвони мо ҳамин шӯри ҷарас дарбор дошт

Чашм пӯшедем яксон шуд баланди вапасати даҳр

Олимиро шухии назора ноҳамвор дошт

Гар дил мо шуд тағофули куштаи ҷой шиква нест

Ҷилваи яктоеаш ойӣнаҳо бисёр дошт

Чун ҳубоб аз нестии чашмӣ ба ҳам оварда ем

Дар харобии хонаи мо соя девор дошт

Аз муруввати иззати гулро сабаб фаҳмидан аст

Сар шуд он пое ки поси обрӯӣ хор дошт

Тогшўдми чашми гарми эҳром аз худ рафтанам

Шамъ дар таҳрики мижгони шухӣ рафтор дошт

Бо насими васли воомихт гирд ҳастӣ ам

Буии пероҳани абири турфае даркор дошт

Дӯши ҳайронами хаёлат дар чаҳ ФкроФтодаҳ буд

Аз таҳайюр ҳар бен мӯем гиребон зор дошт

Донаи токӣ ба чандини хати соғар реша кард

Дргдози сбҳаҳи мо олимӣ зуннор дошт

Чун гул шамъем бедили булбули боғи адаб

Шуълаи овози мо ҷамъият минқор дошт