Нигоҳ бар рухи хубон агар гуноҳ шавад

Марои бҳл ки ба рӯяти ҳаме нигоҳ шавад

Агар ки пар ҳумо нест зулфи ту аз чист

Ба фарқ ҳар ки зндсоиаҳ подшоҳ шавад

Туро чу турра сиёҳаст вчшми вмжаҳи сиёҳ

Ғамӣ надорам агар бахти ман сиёҳ шавад

На ҳамчуи мӯӣ тўхўшбўӣ гашта анбари вмшк

На ҳамчу рӯй ту тобандаи меҳр вмоаҳ шавад

Ба меҳр вмоаҳ намудем шабиҳ рӯй ту ро

з ман маранҷ агар бар ман иштибоҳ шавад

Кунад шабиҳи кас ар меҳру моҳро ба рахт

Ба пеш рӯй ту бояд ки узр хоҳ шавад

Ғубори хат ба рахти зи оҳ ман нишаст оре

Магар на тираи рухи ойинаро зоаҳ шавад

Ту он гулӣ ки чўондри чамани шӯии пайдо

Ба пеш рӯй ту гули хор чун гиёҳ шавад

Ба даҳр хоҳад агар каси шўдблнди иқбол

Бияёдаш ки ба пастии чўхок роҳ шавад