Чаҳ шуд ки ма буридӣ въҳд бишикастӣ

Маро ба банд бибастӣ худ аз миёни ҷустӣ

Занӣ ба соғари мо санг ва бар рухи мо чанг

Туро ба мо сар ҷангаст ё ки бдмстӣ

Гуноҳи сустии бахт манаст бскаҳи чунин

Тўсхти дили дили озурдаи марои хстӣ

Ман ончӣ гуфтам вгўим хилоф нест дар он

Ту ҳар чаҳ аҳд бибастӣ набаста бишикастӣ

Тўчўн ба чашм вдлт нест бахшиши ваҳмат

Агар ба давлати қоруни рисии тиҳии дастӣ

Магар на мо ва туро роҳи марг дар пеш аст

Бигир тӯшае аз баҳри роҳ то ҳастӣ

Дило ки гуфта наҳй номи худ баланди иқбол

Ту кин чунин зи ғами ҳиҷри он санами пастӣ