Қоли аллоҳи таъолӣ « Фозкрўнии ази куркам »у қавла « возкри вои аллоҳи ксирои лълкми тФлҳўн » .

Ва қол алнабӣ слии аллоҳи алайҳу силам « афзали аззикри лоолаҳи алооллаҳу афзали алдъоءи алҳмди ллаҳ » .

Бдонки ҳуҷби рўндгони натиҷа нисёнаст ва Нитсаатон бидон сабаб буд ки дар бдоити фитрат чун вуҷӯди рӯҳ падед омад айни вуҷӯд ӯ ду гонагӣ собит кард миён ӯу ҳазрат то агарчӣ рӯҳи ҳақро дарон мақом ба ягонагӣ донист аммо ба ягонагӣ нашнохт зироки шинохт аз шуҳуди хезаду шуҳуд аз вуҷӯд дуруст наёяд ки шуҳуд зид вуҷӯдаст « вои лздони лоиҷтмъон » .

Таъаллуқи рӯҳи бқолб аз барои он буд то ду халаф чун нафасу дил ҳосил кунад то дар мақоми шуҳуд чун рӯҳи базли вҷўдкнд ки « ҷо алҳақу зи ҳиқи алботл » ӯро хлиФтӣ бошад ки қоими мақомӣ ӯ кунад ва ин сиррӣ бузургаст фаҳм ҳар кас ӣнҷо нарасад пас чунонк рӯҳ дарон олами ҳақро ба камол ваҳдоният нашнохт низ дарон мақоми зикр беширкат натавонист кард ки ҳам зокир хеш бӯдаам зокири ҳақ ва ин зикри бшркт буду ҳақи таъолии миФрмоид « возкри рбки азонсит » яъне баъд аз нисёни мосўои ман маро ёд кун то бшркт набӯд .

Ва чндонки рӯҳ бар олами малику малакӯт гузар мекард то бқолби пайваст ҳар чиз ки мутолиа мекард азон зикрӣ бовай мемонад ва бидон миқдор аз зикри ҳақ боз мемонад то онгаҳ ки ҷамъиро чандон ҳуҷб аз зикри ашёи мухталиф падед омад ки бакулии ҳақро фаромӯш карданд ҳақи таъолӣ аз ёди анояти эшонро ҳам фаромӯш кард ки « нсўои аллоҳи Фнсиҳм » .

Пас чун ҳуҷб аз нисён падед омаду сабаби беморӣ « фии қлўбҳми мараз » ин буд лоҷарам дар мақоми муъолиҷати бҳкм онк гуфтаанд « алъалоҷи боздодҳо » аз шифохонаи қуръони ин шарбати миФрмоид ки « азкрўои аллоҳи зкрои ксиро » то бошад ки аз ҳуҷби нисёну марази он халос ёбанд ки « лълкми тФлҳўн » .

Аммо ихтисоси бзкр « лоолаҳи алооллаҳ » онаст ки миФрмоид « илайҳи исъди алкми алтиб » ва он калимаи лоолаҳ алооллаҳаст яъне ин калимаро бҳзрти иззат роҳ тавонад буд ки дарин калимаи нафй ва исботасту марази нисёнро бшрбти нафйу исботи дафъ тавон кард зеро ки нисён мураккабаст аз нафйу исботи нафии зикри ҳақу исботи зикри ағёри пас шарбати скнҷбини вор аз сиркаи нафйу шукр исбот мебояд то модаи сафрои нисёнро қалъ кунад ба лои илоҳи нафии мосўоӣ ҳақ мекунад ва ба алооллаҳи исботи ҳазрат иззат мекунад то чун барин мудовимату мулозимати намояди батадрӣҷи таъаллуқоти рӯҳ аз мосўои ҳақи бмқрози лоолаҳ мунқатиъ шаваду ҷамоли султони алооллаҳ аз пас ттқи иззат мутаҷаллӣ гардад ва бар ҳукми ваъда « возкрўи неи азкркм » аз либоси ҳарфу савт муҷаррад шавад ва дар таҷаллии нури азимати алуҳияти хосият « кули шайъи ҳолки алои виҷҳа » ошкор гардад зикри рӯҳ бо вуҷӯди рӯҳ дар баҳри зокирии Фозкрўнӣ мустаҳлак шавад азкркми ниёбати зокирӣ рӯҳ кунад зикр бе ширкати ӣнҷо даст диҳад .

Ҳақиқат « шаҳди аллоҳи анаи лои илоҳи алоҳў » ӣнҷо зоҳир шавад .

Ишорати Юсуфи ҳусайни розӣ ки гуфт « мо қоли аҳади аллоҳи алои аллоҳ » ӣнҷо мафҳум гардад ва маълум шавад ки баннои мусулмонӣ чаро бар калимот дигар нест алои брклмаҳи лоолаҳи алооллаҳ аз баҳри онки халос аз ширки маънавии ҷузи бтсрФи маънии ин калимаи ҳосили нмиоиди пас ширки сӯратии ҳам ҷуз басӯрат ин калима мунтафӣ нагардад . Чунонк мегуяд .

Слии аллоҳи алии Муҳамаду ?ала .