Қоли аллоҳи таъолӣ : « аўлӣки аллазӣнаи ҳудои аллоҳи Фбҳди иҳми ақтдаҳ »
Ва қол алнабӣ слии аллоҳи алайҳу силам : « уланбиёи қодаҳу алълмои сода » алҳдиси бдонки худованди таъолӣ чун тилисми олами малику малакӯт бар якдигари басти бавоситаи издивоҷи рӯҳу қолаби инсони ин тилисмро чунон муҳками ниҳод ва бандҳо сахт кард аз ҳар навъ ки ҳеҷ одамӣу малики бтсрФи назари хеш ҳар чанд бакӯшад онро боз натавонад гушӯд . Зироки ҳафтод ҳазор банди ҳуҷби нӯронӣу зулмоне бастааст ва агар бозшоистӣ гушӯд рӯҳи ҳаргиз дар зиндони сарой « алднёи сҷни алмўмн » қарор нагирифтӣ ҳеҷ подшоҳ ки касеро бзндон фиристад дар зиндон чунон набандад ки зиндонӣ боз тавонад кард . Он тилисми аъзами бхдоўндии хеши ниҳода буду касро барон итилоъ надода ки « мо ашҳади таҳами халқи алсмўоту аларзу лохлқи анФсҳм » . Фаттоҳи ҳақиқӣ ӯ буду мифтоҳи ҳамаи бҳкм ӯ буд « ?ла мақолед алсмўоту аларз » бо ӯ тавонад ки бандҳои ибн тилисм бигушоед ё касе ки мифтоҳи бадаст ӯ диҳад .
Пас худованди таъолӣ чун хост ки насли одамӣ дар ҷаҳон бошад аввали одамиро аз хоки бёФрид бемодару падар онгаҳ ҳавворо аз падар бе модари бёФриди изҳори қудратро онгаҳ дар офаридани насли одамии бнёбти хеши одаму ҳавворо бар кор кард то ҷуфт шуданд онгаҳ азишон фарзандон падед меоварад .
Ҳамчунин чун хост ки тилисми аъзами мавҷӯдоти кушояд . Ва рӯҳи инсониро аз қайди ҷинс қолаб диҳаду бъолм қурб бозрасанд бо фавойид бисёр ки дарин сафар ҳосил карда бошад дар ҳар қарну асри якеро аз ҷумлаи хилоиқ бар гузинад ва аз ҳама бандагон баркашад . Ва баназари аноят махсӯс гирданд .
Назарӣ кардӣ рӯзии бмни сӯхтаи дил
Ҳар ч ман ёфтаам ҷумла аз ан ёфта ам
Тухми ?ити саодат дар олами арвоҳ пошида буданд дар мақоми биўостгии рӯҳ то ӣнҷои самараи қабулу қурбат бевосита ёфт . Чунонк хоҷаи алайҳи алслўаҳ ва алслм фармуд « алорўоҳи ҷунуди мҷндаҳ » дар аҳди аввали арвоҳро чун лашкарҳо ки саф зананд дар чаҳор сафи бдоштнд : сафи аввал дар мақоми биўостгии арвоҳи анбиё буд алайҳими алслўаҳи васфи дувуми арвоҳи авлиёи васфи сими арвоҳи муъминони васфи чаҳоруми арвоҳи кофарон .
Пас он арвоҳ ки дар саф аввал буданд дар мақоми биўостгӣ аз назарҳои хоси ҳақи таъолии парваришу истеъдод он ёфта буданд ки дар тилисми гушойии олами сӯрати одам вақт бошанд . Онгаҳ хилоиқи бавоситаи ҳидояти эшон тилисм гушӯдан дар омӯзанд ки « аўлӣки аллазӣнаи ҳудои аллоҳи Фбҳдими ақтдаҳ » яъне анбиёро ман омухтами бахудии худ бе воситаи илми тилисм гушӯдани зирокаҳи эшон солҳо дар мақоми биўостгии тобиши анвор назар ёфта буданд қобил он буданд ки мо бтсрФи ҷазботи алуҳият аз роҳи ғайб дар дил эшон бигушоӣему асрори тилисм гушӯдан дар дабиристон « арраҳмони илми алқрон » дар эшон омӯзем « аўлӣки аллазӣнаи атнёҳми алкитобу алҳкму анбӯҳ » .
Аммо он касон ки ибтидо дар олами арвоҳ аз пас ҳуҷби арвоҳи анбиёи файзони фазл мо ёфтаанд имрӯз бе воситаи роҳи ҳазрат мо натавонанд рафту тилисми ниҳода мо натавонанд гушӯд « санаи аллоҳи алтии қади хулати ман қаблу лни тҷди лснаҳи аллоҳи тбдило » алои бшои гардии дукони анбиёи қиёми намоянд ва дод «у ани ҳозои сиротӣ мустақиман Фотбъўаҳи влои ттбъўои алсбли ФтФрқи бкми ани сиблата » бшрти бидиҳанд . Ва сли арӯс боядат хизмат пешкора кун .
Дар дабиристони шароеъи аввали алифу боءи шариъат бибояд омухт ки ҳар амре аз ӯ амри шаръи калиди бандӣ аз бандҳои он тилисм аъзамаст чун баҳақ ҳар як дар мақоми хеш қиём намӯдӣ бандӣ аз тилисм кушода шавад насимӣ аз нафаҳоти алтофи ҳақ аз ани роҳи бмшом ҷонат расад ки « ани аллоҳи фии айёми даҳр кам нафаҳоти алоФтързўои лҳо » таъаррузи он нафаҳоти адоӣ ӯ амр ва навоҳӣ шаръаст . Баҳри қадамӣ ки дар шаръ бар қонӯни мтобът ниҳода меояд қрбтии баҳақ ҳосил мешавад яъне манзилӣ аз манозили он олам ки аз онҷои омадае қатъ карда меояд ки « лни бтқрби илои алмтқрбўни бмсли адои мо аФтрзти алайҳим » . Ва чун барин ҷодаи қадам бсдқ наҳй алтофи рубубият дар сӯрати истиқболи бҳқиқти дастгирии қиёми намояд ки « ман тақарруби илои шброи тақаррубати илайҳи зроъо ва ман тақарруби илои зроъои тақаррубати илайҳи боъо ва ман ?утонеи бмшии атитаҳ ҳар вела » байт
Гар дар раҳи ошиқии қадам рост наҳй
Маъшуқа дар аввали қидмат пеш ояд
Чун маълум шуд ки бандҳои тилисми вуҷӯди инсонӣ ҷуз бакулед шариъат нмитўон гушӯд ҳақиқати дон ки шариъатро соҳиби шаръ бибояд ва он анбиёанд алайҳими ассалом .
Боқӣ чанд ваҷҳи дигар дар фасли баёни эҳтиёҷ бших гуфта ояд ани шоаллоҳ то маълум гардад ки чун бших ҳоҷатаст бпиғмбри аўлитр ки ҳоҷат бошад . Валлоҳи аълами болҳқиқаҳ .