Қоли аллоҳи таъолӣ : « ман кони ириди ҳрси алохраҳ назд ?лаи фии ҳрсаҳ ва ман кони ириди ҳрси алднё » алоиаҳ .

Ва қол алнабӣ слии аллоҳи алайҳу силам : « ман изръи зръо ӯ иғрси ғрсои Фмо акл манеҳ алтиўру алдўоби иктби фии девони ҳснотаҳ »у қол « атлбўои алрзқи фии хбоёи аларз » .

Бдонки дҳқнту зироат бозаргонӣаст бо худоӣу беҳтарини ҷумлау саноеъ ва макосибаст . Агар касе бўҷаҳ хеш кунад . Ва агар касеро назар маърифат бахшанд боз бинад ки хилофат ҳақаст дар сифати раззоқӣ ва чун аз сари назару басират касе бад-ӣни кор машғӯл шавад савоб ӯро ниҳоят набӯду маротибу дараҷот баланд ёбад .

Ва инҳо се тайифаанд ҳар тайифаро одоб ва шароитаст ки чун бидон қиёми намоянди бдрҷаҳи садиқону шуҳадо ва слҳо барисанд .

Тайифаи аввал деҳқононанд ки мол ва малик доранду муҳтоҷи мазореъону муздурон ва шогирдон бошанд то аз баҳри эшон бзроъту иморат машғӯл шаванд . Шароиту одоби эшон онаст ки аввал бимолу малики хеш мағрур нашаванд ва дил барон наниҳанду дардасти худ орият ва амонат шиносанду бҷмлгӣ ҳар ч ҳаст азон худоӣ донанд ки « вллаҳи малики алсмўоту аларз » . Ва дар банди ҷамъу адхор ва астксор набошанд ва бичишам ҳақорати Бишогирдону муздурон дарвеш нанигаранд ва дар мазореъату дҳқнти хеши назар бар зироат охират ниҳанд ки « алднёи мазраъаи алохраҳ » .

Ва чун деҳқони тухм аз анбор берун диҳад бидон ният диҳад ки тухми охирати микорм на тухми дунё ва ин бидон маънӣ буд ки ният кунад ки чун ҳақи таъолии ин тухмро парвариш диҳаду иртифоъӣ ҳосил шавад ҳар кас аз одамӣу ғайри он ки аз он бихӯрад ҷумларо ҳалол кардам . Балки он нияти кндкаҳи халқи худои бқўт муҳтоҷанд аз инсону ҳайвон ва ҳар каси анӣ дҳқнт натавонанд кард ман аз барои ризои ҳақи бхдмти эшон машғӯл мешавам то бъбўдити ҳақ дар сӯрати хизмати халқ ӯ қиёми намоям .

Ва бояд ки бар мазореъу шогирду муздури ҳеҷ ҳайф накунаду музду насиби эшон тамом бирасонад . Ва аввали иртифоъ ки аз кишту боғу ғайри он ҳосил ояду нассоби тамом буд зкўаҳи он беруни ҳам бар хирмани вҷдо дар хона Эй кунаду базӯдии бмстҳқоқ зкўаҳ бирасонад бар қонӯни шаръ ки агар аз моли зкўаҳи чизе дар мол ӯ омехта бимонад ҷумлаи мол бошбҳт шавад .

Ва боқии онч аз иртифоъ бимонад дар банд он нашавад ки чизе захира кунад барои соли дигари таваккул бар худоӣ кунад ки деҳқонии худ айн таваккуласт зирок дар таҳсили иртифоъи умеди бикраму лутф ҳақ мебояд дошт ки ҳеҷ махлуқро дарон ҳеҷ мадхал ва маҷол нест .

Ва бояд ки пайваста дар хонаи хеш бар содиру вориди дарвешу тавонгар кушода дорад ва ба рӯй кушодау дилии хушу эътиқодии хубу ниятии холиси хизмати халқ худоӣ кунад бар қадари дахлу иртифоъи хешу миннат бар худ наад .

Ва агар солии иртифоъ кам бошад ё хушки сол буд ва боронҳо наёяд бор бар дил наниҳаду бҷҳти рӯзӣ ғамнок нашаваду бҳрси моли куфрони неъмат ҳақ накунаду бадалу забони инкору эътирози барои аФоъил ҳақ накунаду бияндешад ки дарон ҳикматҳо бошаду брзоу таслим пеш ояду рӯзӣ аз худоӣ донад вкм аз ганда перӣ набошад .

Чун деҳқони дҳқнти барин ваҷҳ кунаду тухми бад-ӣни нияти корду ғарси бойену ихлоси нишонд ва дар обу замини дигарон тасарруф фосид накунаду поси овомир ва навоҳӣ шаръ боз дорад ҳар луқма ва ҳар дона ва ҳар самара ки аз молу малику кишту боғ ӯ бодмиӣ ё бмрғӣ ё ҳайвонӣ расад ҷумла дар девони ҳасанот ӯ нависанду всилти қурбату дарҷат ӯ гардад . Балки чун ният ӯ он бошад ки ин кор аз баҳр мусулмонон мекунам то азин нафъӣ ё банд аз ҳар донау самарае ки аз ранҷи барад ӯ бхлоиқ расад агарчӣ ббҳо харанд азон ҷумлаи савоб ҳосил шавад ӯро . Бузургон гуфтаанд : бар як луқмаи нон то пухта шавад сесад ва шаст кас кор мекунанд аз корндаҳу дрўндаҳу дурудгару оҳангару дигари ҳрФтҳо . Чун он як луқмаи туъмаи веле аз авлиёӣ ҳақ гардад он ҷумларо ҳақ таъолӣ бидон вале бахшад ва аз оташи дӯзах озод кунад ани шоءи аллоҳи таъолӣ .

Тайифаи дувуми руасо ва мақдамонанду шароити эшон онаст ки бад-ӣни ҷумла ки намудем кор кунанд . Ва дигари миёни раияти сӯят нигоҳ доранду ҷониби қавӣ бар заъиф тарҷеҳ наниҳанд Варшаваати нстоннду ёр ҳақ бошанду тақвияти дайну аҳл дайн кунанду раоёро осӯда ва мураффаҳ доранд ва дар дафъи зулм азишон ҷади балиғи намоянд ва аз моли малику асбоби раияти тамаъ бурӣда доранду кӯтоҳи даст ва қонеъ бошанд . Ва зиндагонӣ бслоҳ кунанд ва аз асбоби фасод давр бошанду муфсидонро молидаа доранду амри маърӯф ва наҳй мункир кунанд . Ва агар дар касе аз раияти фузулӣ ё фасодии бенанд ӯро тодиб кунанд ва тавба диҳанд . Ва бшроити раёсату мақдамии худ бўҷаҳи хеши қиёми намоянд .

Ва яқин шиносанд ки ҳарчи имрӯз баришон ва бар раият эшон меравад ҷумла азишон пурсанад ки раис ва мақдам бошанд ки « калаками роъу калаками масъӯли ани раията » .

Чун бад-ӣни шароит қиём намуданд ҳақи таъолии баҳри тоъатӣу хайрӣу салоҳӣу роҳатӣ ки дарон биқоъ азон раоё дар вуҷӯд омада бошад руасоу мақдамонро савобӣу дрҷтӣ каромат кунад ани шоءи аллоҳи таъолӣ .

Тайифаи сими мазореъон ва муздуронанд ки молу малик камтар доранд малик дигарон коранду барзигарӣ эшон кунанд . Бояд ки бақадр вусъи хеши бшроити тайифаи аввали қиёми намоянду амонату диёнати биҷои оранд ва аз хиёнату тасарруфоти фосид иҷтиноб кунанду шафқат дареғ надоранд ва дар ғайбату ҳузури моликони ростӣ ва покӣ варзанд ва дар ҳифзи молу малик эшон кӯшанд ва дар иморату зироати ҷади балиғи намоянд . Ва бар чаҳорпоён зулм накунанду бор гарон наниҳанду кор бисёр нФрмоинд ва бисёр назананд ки аз ҳар ч баришон равад зиёдат аз вусъи эшон ҳақи таъолии фардои боз хост кунад ва инсоф бастанду интиқоми бикашад ки « валлоҳи азизи зўонтқом » .

Ва чун бакори кишоварзӣу ҷуфт рондан машғӯл бошанд бояд ки пайвастаи зикри мигўинд ва чун вақт намоз дароед ҳолеи бнмоз машғӯл шаванд ва агар бҷмоът натавонанд бории бхўиштни ният ҷамоат кунанд ки савоб биёбанду бҳичи ваҷҳи намоз фурӯ нагузоранду бадӣгари шароит ки намӯда омадааст қиёми намоянд .

Ва зроъи бҳқиқти худро ндонанд ҳазрати худовандиро донанд ки « аи антми тзръў наам нҳни алзоръўн » . Чун дасту пойу бенаӣу шунавоӣу қӯту қудрати ҷумла аз ҳазрат иззатаст то мазореъ тухм тавонад андохт ё ғарс тавонад нишонд ва онгаҳ дар тухми ҳеҷ тасарруфи дигар натавонад кард то ҳазрати худовандии бкмоли қудрати тухмро дар замин аз якдигар бишкофаду сабза берун овараду батадрӣҷи тухмро дар замин нест кунад баъд аз ани брўзгор бар сари шохи дигар бора ҳаст кунад якеро сад то ҳафтсаду азъоФи он пас бҳқиқти зроъи ҳазрат худовандӣ бӯдааст арзоқи бандагонро дар завоёии замин ӯ пинҳон кардааст то хоҷаи алайҳи ассаломи халқро баталаб он миФрстд ки « атлбўои алрзқи фии хбоёи аларз » .

Пас мазореъ бояд ки худро бнёбт бар кор карда ҳақ донаду зроъу раззоқи ҳақиқӣ ӯро шиносаду рӯзгор хеш бидон ӯ роду авқот ки шарҳ рафтааст дар фусӯли мутақаддим ороста дорад то баҳри онч аз зироат ӯ ба одамӣу ҳайвон ва туюр расад ҳақи таъолии ҳасанае дар девон ӯ нависаду дрҷтӣу қрбтӣ ӯро каромат кунад .

Чунонк хоҷаи алайҳи алслўаҳу ассалом бишорат дод ки « ман изръи зръо ӯ иғрси ғрсои Фмо акл манеҳ алсиўру алдўоби иктби фии девони ҳснотаҳ » . Васлии аллоҳи алии Муҳамаду ?ала .